Καλησπέρα Ελλάδα, σου μιλάει ο Πάκος, όλους σας γαμάω και τρώω δύο tacos. Σε αυτό το στιχάκι κατέληξα μετά από πολύωρη προσπάθεια να βρω έναν δημιουργικό τρόπο να πω ΓΕΙΑ ΣΑΣ! Παρακολουθείτε - και πρόκειται να παρακολουθήσετε για κάποια ώρα - TV War και ήδη μέσα σας κάτι βράζει, κάτι ουρλιάζει, κάτι σφυρίζει διαολεμένα σαν τo Stormbringer που ρουφάει ψυχές. Είναι η λαχτάρα σας να μπορούσατε να παρακολουθείτε εμένα και την εκπομπή μου για όλη σας τη ζωη χωρίς διακοπή, μα όλοι ξέρουμε πως ολ γκουντ θινγκς μαστ καμ του εν ενντ, ακόμη και προσωρινά. Γι'αυτό θαυμάστε, γοητευτείτε, λατρέψτε όσο προλαβαίνετε. Κάτι τέτοιο θα μας έλεγαν και οι borderline-suicidal φίλοι μας οι Sentenced, των οποίων όμως η μουσική παραμένει άξια εκτίμησης. Φυσικά οι περισσότεροι από εσάς δεν ξέρετε τους Sentenced, γιατί στην τελική αν ξέρατε οτιδήποτε σας λέω, θα παρουσιάζατε εσείς την εκπο -- ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ ούτε καν να τελιώσω την πρόταση δε μπόρεσα. Γελίοι, ανίδεοι. Τέλοσπαντων, αυτό που ήθελα να πω είναι πως οι Sentenced είναι - ήταν μάλλον - ένα συγκρότημα από το Espoo της Φινλανδίας, το οποίο ξεκίνησε με πολύ πιο αρχιδάτη μουσική απ΄ότι κατέληξε. Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν πως το παρθενικό album τους Shadows of the Past αποτελεί ένα από τα πρώτα παραδείγματα Melodic Death Metal, άποψη με την οποία βρίσκομαι σύμφωνος και συνεπώς δεν υπάρχει περίπτωση να είναι εσφαλμένη. Με μια παρόμοια συνταγή βγήκε και το δεύτερο τους album, ενώ το τρίτο άλλαξε τόσο στιχουργικά όσο και μουσικά. Αυτή η αλλαγή στο ύφος τους ώθησε τον εως τότε τραγουδιστή τους Taneli Jarva να ξενερώσει, να αποχωρήσει από την μπάντα διότι δεν του άρεσε αυτός ο λιγότερο σάπιος ήχος και να προσπαθήσει να βρει μια μπάντα η οποία θα ηχογραφεί ρεψίματα και καζανάκια συνοδευόμενα από αγγελικές συγχορδίες ψεύτικων κλανιών με τη μασχάλη, πολύ απλά διότι αυτό θα ήταν πολύ πιο αντρίλα και γαμάτο. Τελικώς, κατέληξε ως ένας ταπεινός μελανοστιξίαman, η tattoατζής, όπως θέλετε το λέτε. Οι Sentenced προσέλαβαν για κακή τους τύχη τον Ville Laihiala στα φωνητικά, ο οποίος ναι μεν έχει αρκετά καλή φωνή, αλλά είναι άσχημος, βρωμιάρης και χαζός. Στα επόμενα τους album έγιναν ακόμη πιο μελαγχολικοί, καταθλιμμένοι και, συνοπτικά, μανιαμούνιες. Απο το 1998 εώς το 2002 παρόλ'αυτά έγιναν πολύ πιο διάσημοι και πολλά από τα τραγούδια τους σε αυτήν την περίοδο είναι και τα καλύτερα τους. Ουδέν κακό, όμως, αμιγές καλού και το αντίστροφο. Ήδη στο προτελευταίο album τους το 2002, με όνομα The Cold White Light είχαν αρχίσει να καταντούν γραφικοί με την υπερβολική κατάθλιψη και στίχους που θυμίζουν παραλήρημα εφήβου που τον παράτησε η κοπέλα του και νομίζει πως είναι έτοιμος για αυτοκτονία. Δε λέω, ο κιθαρίστας και βασικός συνθέτης - στιχουργός πράγματι είχε αρκετά σκατά ψυχή, το οποίο αποδείχθηκε και με το θάνατο του από αλκοολισμό πριν από έναν περίπου χρόνο, αλλά σταδιακά άρχισε να εκφράζει τη σκατίλα αυτή όλο και πιο σαχλά. Σε αυτό αναμφισβήτητα συνέβαλε και ο Laihiala, του οποίου η γυφτιά, ποζεριά και ρηχότητα είναι beyond epic proportions. Τελικά το 2005 αποφάσισαν να βγάλουν το The Funeral Album και να σηματοδοτήσουν το τέλος της καριέρας τους, μια κίνηση που κατ'εμέ ήταν πολύ σωστή, διότι αν συνέχιζαν θα κατέληγαν να είναι καλυμένοι από πέντε στρώσεις σκατών και δύο διάρροιας. Το τελευταίο τους album ήταν μέτριο, και ο μόνος λόγος που δεν ήταν κακό ήταν ότι περιείχε το End of the Road, το τελευταίο τους τραγούδι ποτέ, που είναι γεμάτο συναίσθημα. Για να ολοκληρώσω σχετικά με αυτούς, ας πω απλά ότι για εμένα το καλύτερο τους album είναι το Amok και όσο κι αν έβγαλαν πολλά καλά κομμάτια επί Laihiala, επί Jarva ήταν πιο αξιόλογοι. Αυτά λοιπόν για τους Sentenced, για να τους ακούσουμε τώρα. R.I.P. Mikka.
Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες μου που πάτε θα μου πείτε όλοι σας, διότι εγώ κάθομαι και μιλάω για τους Sentenced, ενώ έχει βγει το νέο CD των Eluveitie, των Dark Tranquility και των Kalmah και παράλληλα βγήκαν και τα εισιτήρια για το Sonisphere! Ένα event που όλοι προσμένουμε σαν λυσασμένα σκυλιά που αντικρίζουν γάτα ή σαν λυσασμένοι παχύσαρκοι που αντικρίζουν τσίζμπεργκερ. Για κάποιο λόγο έχει βγει μια βλαμμένη φήμη πως οι Slayer δεν θα παραβρεθούν διότι ο τραγουδιστής τους έσπασε τη μέση του ή κάτι τέτοιο, μα σε αυτούς που σκορπίζουν τη φήμη τούτη έχω να πω το εξής: Google. Χρησιμοποιήστε το λίγο, καταναλώνει ελάχιστο χρόνο και προσφέρει μέγιστη γνώση. Αυτή είναι η μαγεία των Internets. Ας μη ξεφεύγουμε όμως από το θέμα! Megadeth, Anthrax, Slayer και Metallica μαζί με ένα μάτσο απαίσια support συγκροτήματα που το μόνο που αξίζει - μέχρι στιγμής - είναι οι Mastodon, θα έρθουν στην Μαλακάσα στις 24 Ιουνίου για να χαρίσουν σε όλους μας μια εμπειρία ζωής. Όπως οι παλαιοί κουνάνε καυχησιάρικα τα ρυτιδιασμένα πρόσωπα τους και λένε <<Είχα πάει στο Woodstock>> ενώ οι λιγότερο παλαιοί δηλώνουν περήφανα πως πρόλαβαν να δουν live τους Death, τους Pantera, τους At The Gates κτλ, εμείς θα έχουμε να λέμε πως είδαμε αυτά τα τέσσερα συγκροτήματα-δεινόσαυρους σε ένα μόνο festival. Ας ελπίσουμε μόνο πως δεν θα πλακωθούν on-stage και δε θα προκληθούν διαμάχες δεδομένων των κακών σχέσεων Metallica - Megadeth - Slayer (οι κομπάρσοι Anthrax ποτέ δεν αναμείχθηκαν), ότι ο Ulrich δεν θα καθυστερήσει να φτάσει εγκαίρως με το ελικόπτερό του, ότι ο Kerry King δε θα καταληφθεί από κάποιο μισανθρωπιστικό urge να σκοτώσει τα πάντα, ότι ο Mustaine δε θα φάει κάποια χριστιανικού χαρακτήρα φρίκη, ότι οι Anthrax δε θα επιλέξουν να βάλουν στο setlist τους κάποιο από τα απαράδεκτα rap τραγούδια τους και ότι οι Bullet For My Valentine που θα είναι support δε θα αυτοκτονήσουν. Ή μάλλον, αυτό το τελευταίο ας το ελπίσουμε. Δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά ακόμη πράγματα που θα μπορούσα να πω, καθώς όλοι μας αυτό που θέλουμε είναι απλά να έρθει αυτή η μαμημένη ημέρα και όχι να τη σχολιάζουμε. Συνεπώς, θα σας διαβάσω απλώς μερικές δηλώσεις ελάσσονας δημοσιότητας που έκαναν τα μέλη των συγκροτημάτων.
Lars Ulrich, Metallica: Επιτέλους, τα τέσσερα αυτά συγκροτήματα θα παίξουν στην ίδια σκηνή την ίδια ημέρα! Δε με ενδιαφέρει πλέον αν κάποτε είχα κάποιες διαμάχες με κάποια μέλη των άλλων συγκροτημάτων, διότι όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Θα παίξουμε και οι τέσσερις μαζί! Μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνει αυτό; Εκεί έξω δεν θα έχουν έρθει άτομα να δουν μόνο τους Metallica, αλλά και τους υπόλοιπους! Τα κέρδη μας θα είναι πολύ περισσότερα απ'ότι συνήθως! Fuck yeah! Bring it on! Money! MONEY!!!
Robert Trujillo, Metallica: Κανείς ποτέ δε κατάλαβε γιατί μπήκε στους Metallica ένας τύπος σαν εμένα, αλλά τώρα θα μοιραστώ και την ίδια σκηνή με πολλούς άλλους των οποίων δεν αξίζω ούτε καν κλανιά στα μούτρα! Καλή φάση!
Dave Mustaine, Megadeth: Τόσα χρόνια βρίσκομαι σε αντιπαραθέσεις με τους αδελφούς Metallica για ποταπούς λόγους. Διώξιμο από το συγκρότημα και μετά κλοπή riff ή και τραγουδιών ολόκληρων... σιγά το πράγμα! Έφτιαξα και εγώ συγκρότημα και έγινα όσο γνωστός έγιναν κι αυτοί! Θα μπορούσε κανείς να πει ότι τους την είπα, αλλά δεν έχει καμία σημασία! Τόσο καιρό δεν μπορούσαμε να δούμε ότι ο καλός θεούλης μας θέλει όλους μαζί ενωμένους υπό την ίδια στέγη...
Kerry King, Slayer: Επιτέλους θα έχω την ευκαιρία να δείξω σε όλους μαζί πόσο γαμάτος και μισάνθρωπος και επικίνδυνος είμαι. This is fucking awesome.
Scott Ian, Anthrax: Μοιάζω πολύ σαν τον Αντώνη Κανάκη με πιο λευκό δέρμα και μούσι, και μιας και θα έρθουμε Ελλάδα όλοι μαζί, θα ήθελα να πάω με όλους να δούμε από κοντά αυτόν τον τύπο. Α, και η συναυλία θα έχει πλάκα.
Τέλος, φημολογείται ότι αφού ολοκληρώσουν όλες οι μπάντες τα setlist τους, θα διεξαχθεί το λεγόμενο Battle of the Beards. Σε αυτό θα λάβουν μέρος ο Scott Ian, o Kerry King και ο Brent Hinds και θα παλέψουν χρησιμοποιώντας τα μούσια τους. Ο καθένας θα διαθέτει και μια διαφορετική δύναμη.
Το signature move του Kerry King θα είναι το Nihilistic Hairy Edge. Με τη δύναμη του νιχιλισμού, του μίσους και της σκληράδας, θα τρυπάει με την υπέρμετρη μουσάδα του τους άλλους δύο και θα τους κάνει και Demoralization debuff, με το οποίο θα χάνουν το ηθικό τους και τη δύναμη τους μπροστά στο θέαμα του αγνού badassery.
Ο Scott Ian από την άλλη θα έχει την ευλογία Dimebag By My Side. Το μούσι του Scott, βαμμένο κόκκινο εις μνήμη του Dimebag Darrell με τον οποίο ήταν φίλοι, θα κάνει το σώμα του δυνατότερο, πιο ευκίνητο και ικανό να χτυπήσει με τη δύναμη του The Art Of Shredding και, με ένα καλό χτύπημα, να στέλνει τους αντιπάλους στα Cemetery Gates.
O Brent Hinds μόλις πρόσφατα έφαγε ξύλο, οπότε καταλογίζεται ως βετεράνος και το σώμα του θα είναι ανθεκτικότερο από των άλλων. Τα μισά χτυπήματα εναντίον του θα επιστρέφουν στους αντιπάλους λόγω του Reflective Shield του.
Υποστηρίζω Scott. Μετά από όλα αυτά, ας ακούσουμε πρώτα λίγο Metallica και μετά και τα υπόλοιπα.
Λεφτάλικα! Τώρα, πριν προχωρήσουμε στο πιο ανούσιο και ανώριμο μέρος της εκπομπής, ας κάνουμε μια σύντομη ανάλυση των τριών album που προανέφερα. Το Everything Remains (As It Never Was) των Eluveitie αν και αρκετά καλό στο σύνολο του, δεν ξεπερνά τα προηγούμενα δύο albums σε γαματοσύνη - λέω δύο albums και όχι τρία γιατί το Evocation Ι: The Arcane Dominion είναι διαφορετικό είδος και άρα δεν τίθεται σύγκριση. Για να μην πολυλογώ όμως, ο λόγος που το θεωρώ πισοπάτημα σε σχέση με τα άλλα δύο είναι ότι στα περισσότερα τραγούδια δεν υπάρχει κάποιο πολύ έντονο folk συναίσθημα. Τα παραδοσιακά όργανα αντί να παίζουν ξέφρενους παγανιστικούς, δρυιδίστικους, γαλατικούς σκοπούς, συνήθως απλώς ακολουθούν τα υπόλοιπα όργανα με μία συμβατική, πιασάρικη μελωδία. Που χάθηκε το πολεμικό, μελαγχολικό συναίσθημα του Your Gaulish War; Που είναι το παραμυθένιο στοιχείο του Uis Elvetii; Γιατι δεν εντοπίζω κάποιον ρυθμό που να με κάνει να φαντάζομαι Γαλάτες γύρω από φωτιά να χορεύουν όπως στο The Somber Lay, ή κάποια heathen επίκληση στα στοιχεία της Φύσης σαν στο Calling The Rain; Γιατί δεν μου θυμίζουν πιά στιγμιότυπα από όταν είχα τους Γαλάτες στο Rome: Total War και διέλυα κόσμο και κοσμάκι; Θα σταματήσω όμως εδώ για να μη δώσω λάθος εντύπωση, διότι παρά τις αδυναμίες αυτές περιέχει και αυτό χωρία ή και τραγούδια ολόκληρα που είναι φαντασμαγορικά, απλώς λιγότερα. Για παράδειγμα αναφέρω την συγκινητική, Braveheart-like εισαγωγή του album, την άκρως εθιστική μελωδία του Thousandfold και την ανατριχιαστικότατη κραυγή της Anna στο Quoth The Raven, το οποίο τραγούδι παίρνει extra βαθμούς λόγω της αναφοράς του τίτλου στο ποίημα του Edgar Allan Poe, The Raven. Ίσως μία προσεκτικότερη ακρόαση του album να αποκαλύψει πως τελικά είναι ισάξιο των προηγουμένων, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως μέχρι στιγμής νιώθω μια μικρή απογοήτευση από το συγκρότημα αυτό που τόσο αγαπώ. Θα το βαθμολογήσω με 8,5 / 10.
Το 12 Gauge των Kalmah με εντυπωσίασε πάρα πολύ. Στα τελευταία δύο τους album είχαν χάσει κάπως τον χαρακτήρα τους και τείναν να γίνουν άλλο ένα συνηθισμένο Melodeath συγκρότημα. Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως δεν ήταν καλά album, αλλά απλώς πως είχαν χάσει την ιδιαιτερότητα τους. Με το 12 Gauge οι Kalmah συνδίασαν τη δομή των πρώτων τους album με έναν πιο aggresive και thrash ήχο, και το αποτέλεσμα αυτού του cocktail είναι FUCKEN AWESOME. Ο λόγος που εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ είναι ότι δεδομένης της σταδιακής χειροτέρευσής τους και του τίτλου του album που θυμίζει περισσότερο κάνα broooooootal wannabe badass Metalcore συγκρότημα παρά Kalmah, περίμενα ότι ο δίσκος θα ήταν αποτυχία. Έλα όμως που διαψεύστηκα κι εγώ κι οι υπόλοιποι. Ευτυχώς, επίσης, αυτή τη φορά δεν επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν για album cover έναν τύπο που φοράει μια μάσκα που αγόρασε από το e-bay με 10 ευρώ. Τέλος, η διασκευή του Cold Sweat από Thin Lizzy πολύ πετυχημένη. 9,5 / 10.
Το We Are The Void των Dark Tranquility.... ακόμα δεν το άκουσα. Παραήμουν απασχολημένος να τρώω κεφτέδες αρκούδας με τα χέρια ενώ άκουγα τα άλλα δύο. Στον υπολοιπόμενο χρόνο αυνανιζόμουν σκεπτόμενος το The Obsidian Conspiracy των Nevermore που θα βγει λίαν συντόμως. Παρά ταύτα, θα χρησιμοποιήσω τη σκοτεινή, μεταλική μου μαντεία και θα προβλέψω πως το album είναι καλό. Yes. Πάμε τώρα να ακούσουμε το Thousandfold από Eluveitie. Beware, είναι πολύ εθιστική η μελωδία.
Αν το τραγούδι σας κολλήσει στο μυαλό για καμιά βδομάδα, μη μου πείτε πως δε σας προειδοποίησα. Metal mail, gogogo!
<< ΡΕ ΠΑΚΟ ΜΑΣ ΕΙΠΕΣ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΤΕΛΙΩΝΕ ΒΑΛΕ SLAYER ΕΧΩ ΣΤΗΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ WINDMΙLL ΚΑΙ MOSS PIT ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΜΟΥ ΤΙ ΦΛΟΓΕΡΕΣ ΚΑΙ ΒΙΟΛΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΦΛΩΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΥΓΚ ΠΕΤΡΕΣ ΑΙΜΑ >>
Έχεις δίκιο. Κι εγώ στη θέση σου το ίδιο θα είχα κάνει. Θα σου δώσω λοιπόν το άγιο δισκοπότηρο που αναζητείς. Ας ακούσουμε το Bloodline.
Έχει κανείς άλλος την αίσθηση ότι αυτό το κομμάτι θα έπρεπε να τελιώνει στο 3:20; Τα τελευταία δευτερόλεπτα χαλάνε το feel του. Meh. Να υπενθυμίσω τους τρόπους επικοινωνίας, e-mail στο omgopakosgamaei@metalftw.com ή μήνυμα στο 43825 γράφοντας στην αρχή τη λέξη "Χάος". Πάμε να διαβάσουμε το επόμενο μας μήνυμα.
<< Enchantment? >>
Enchantment!
<< Καλησπέρα Πάκο, είμαι μεγάλος fan των System Of A Down και θέλω να σε ρωτήσω αν συμφωνείς πως η solo καριέρα του Tankian είναι πολύ πιο brutal. Σωκράτης >>
Φίλε μου Σωκράτη, πραγματικά ουδέν οίσθα. Οι System of a Down ποτέ δεν ήταν brutal. Όσο κι αν ο Shavo προσπαθούσε απεγνωσμένα να γίνει κακούλης βάφοντας παράξενα το μούσι και το σώμα του, ποτέ δεν το κατάφερε. Κανένα συγκρότημα του οποίου ο κιθαρίστας ονομάζεται Malakian δεν μπορεί να είναι brutal. Είναι άγραφος νόμος. Είναι σαν να ονομάζεσαι Πρωκτικόπουλος και να θες να γίνεις διάσημος. Αφού ο Tankian είναι φίλος του Malakian και προέρχονται από το ίδιο συγκρότημα, και οι δύο αποτυγχάνουν αυτόματα και χάνουν κάθε δικαίωμα υποστήριξης του εναντίου.
<< Πάκο, αγόρασα σήμερα το Brutal Legend για το xbox και μου φαίνεται πως είσαι το capture model του πρωταγωνιστή. Ισχύει; Σωκράτης >>
Τι σκατά, γεμίσαμε Σωκράτηδες. Σχετικά με την ερώτηση, όχι, δυστυχώς δεν είμαι. Αρχικά μου είχαν κάνει πρόταση να είμαι, αλλά προέκυψαν αρκετά προβλήματα στη συνέχεια. Κατ'αρχήν, και μόνο για το τερατωδών διαστάσεων πέος μου θα χρειάζονταν περίπου 50 Gigabytes ακόμη. Βάλε μετά και την ευφυία, τη γνώση, το στυλ, το prestige, την ομορφιά, τη σκοταδίλα και τη καφρίλα και έχεις ένα ωραίο 300άρι Gigabyte στα μούτρα. Ε οπότε σαν μοντέλο χρησιμοποίησαν τον Jack Black. Τί να κάνουμε. Παραείμαι μοναδικός για αποτύπωση. *sigh*
...Τώρα που το ξανασκέφτομαι, τι είναι αυτό που σε έκανε να πιστέψεις ότι ένας χαρακτήρας που είναι βασισμένος στον Jack Black μου ομοιάζει; Για λύπηση είναι ο τύπος. Δε πα να γαμηθείς με μια πέτρα λέω 'γω;
Πάμε να ακούσουμε τώρα Megadeth προτού με κράξουν πάλι και επιστρέφουμε αμέσως.
Μπα, άκυρο, αποφάσισα πως θέλω να πάω σπίτι μου, να κατουρήσω, να κάνω διαγωνισμό ρεψίματος με το μεταλά γείτονά μου και μετά να πάω για desecration εκκλησιών. Σας αφήνω με Anthrax που τα σπάνε με zombies, κυριολεκτικά. Until next time, STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
TV War - Episode 5
Καλησπέρα απαίσια τερατουργήματα της φύσης! Έφτασε η αγαπημένη σας στιγμή της εβδομάδας, το μόνο δημιουργικό δύωρο ολόκληρων των 168 ωρών, η στιγμή του TV WAR! Φυσικά εννοείται πως είμαι ο Πάκος Χερβανίδης, ο μοναδικός συντάκτης του Metal Hammer, παρουσιαστής του TV WAR, εκτελεστής της Θέλησης των αρχαίων Θεών και του Μπαφόμετ και τέλος, φανατικός και σπουδαίος μεταλάς. Σήμερα θα εκπληρώσω την υπόσχεση που έδωσα στη προπερασμένη εκπομπή και αθέτησα στην περασμένη, δηλαδή θα σας πω μερικά λόγια για τους Gojira. Πολλοί δεν μπορούν να βάλουν τους Gojira σε μια συγκεκριμένη κατηγορία μέταλ, όπως Death Metal, Heavy Metal, Insane Paraplegic Metal, Brutal Progressive Anti-semetic Metal, Arachnophobic Atmospheric Synthetic Carbonated Metal, Originally Very Healthy But Not Quite So After A Very Tragic Accident With A Llama Metal, και ούτω καθεξής. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι φυσικά ότι οι πρωτοποριακοί αυτοί βρωμιάρηδες Γάλλοι έχουν αντλήσει στοιχεία από πολλές διαφορετικές υποκατηγορίες. Για να καταλάβουμε όμως τι μουσική παίζουν οι Gojira, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε ΠΟΙΟΙ είναι οι Gojira.
Όλα ξεκίνησαν ένα ήρεμο απόγευμα Κυριακής του 1996. Ο Joe Duplantier καθόταν στο δωμάτιό του και γρατζουνούσε τη κιθάρα του μην έχοντας ιδέα του τι επρόκειτο να συμβεί εκείνη την φαινομενικά ήρεμη ημέρα. Όλα άλλαξαν όταν ο αδερφός του, Mario Duplantier μπήκε στο δωμάτιο του. Έκλεισε γρήγορα την πόρτα και είπε περήφανα: <<ΚΩΛΟΣ>>. Φυσικά δεν είπε κώλος, αλλά θα ήταν πολύ αστείο αν όντως το έλεγε. Όμως αυτό που πραγματικά είπε, ήταν: <<Βρήκα τρυπάκια!>> . Ο Joe πετάχτηκε αμέσως από την καρέκλα του, πέταξε την κιθάρα του στον αέρα από την ταραχή και έπιασε τον αδερφό του από τους ώμους.
-Θες να πεις ότι...
-Ναί, ακριβώς! LSD!
Τα δύο αδέρφια περίμεναν αυτή τη στιγμή τουλάχιστον ένα εκατομύριο χρόνια. Έκατσαν γύρω από τη φωτιά, έβαλαν στο κασετόφωνο ( ναι, κασετόφωνο, 1996 ήταν. Δεν υπήρχαν εμ πι θρι τότε. ) να παίζει το Can't Get Enough Of Your Love Babe του Barry White και κατάπιαν με πάθος τα τρυπάκια. Μετά από μερικά λεπτά, και οι δύο τους tripparan επίσημα. Και εκείνα τα λεπτά ήταν που καθόρισαν τους Gojira. Ο Joe, που από παλιά ένιωθε μια περίεργη έλξη προς τα πλάσματα της θάλασσας, πίστεψε πως το σπίτι του ήταν ένας ωκεανός και εκείνος κολυμπούσε ανέμελα μέσα στα νερά του. Ξαφνικά όμως η γαλήνη διαταράχτηκε από ένα τεράστιο σακουλάκι Cheetos. Ο Joe παγιδεύτηκε μέσα σε αυτό και δεν μπορούσε να βρει την έξοδο, ενώ παράλληλα χιλιάδες κομμάτια τυρένιων λιχουδιών του επιτίθονταν από παντού. Τότε, μέσα στην οδύνη και στο χάος και στη σιγουριά του θανάτου, ο Joe άκουσε έναν ήχο. Αυτός ο ήχος δεν ήταν παρά η κραυγή μιας φάλαινας που είδε το θέαμα και έτρεξε πάνω στο γιγαντιαίο σακούλι Cheetos με μανία. Άρχισε να το χτυπάει στα πλευρά και στις μασχάλες, και τα δύο αυτά κτήνη άρχισαν να μονομαχούν μέχρι τέλους. Η φάλαινα, ύστερα από ένα τελειωτικό χτύπημα, κατάφερε να ελευθερώσει τον Joe. Ο Joe όμως δεν πρόλαβε να την ευχαριστήσει, καθώς η φάλαινα του χαμογέλασε ευγενικά και με ένα αδελφικό νεύμα άφησε την τελευταία της πνοή, κατεξουθενωμένη από την μάχη. O Joe ένιωσε προδομένος. Πήγε να σηκώσει τα χέρια στον αέρα και να φωνάξει NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO αλλά επειδή ήταν στο νερό, τελικά φώναξε ΜΠΓΚΡΓΜΠΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΓΓΚΚΚΚΚΚΡΡΡΜΠΡΓΚΚΚΚΚΓΚΡΛΓΚΡΓΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛ!!!! Φυσικά κατάπιε πάρα πολύ νερό και άρχισε να πνίγεται, και εκείνη τη στιγμή επανέκτησε την άισθηση της πραγματικότητας και γύρισε στο δωμάτιο του. Έστριψε το κεφάλι του αριστερά και είδε τον αδερφό του να κοπανάει χέρια και πόδια με αστραπιαία ταχύτητα και να λέει κάτι για μυρμήγκια και μαρούλια. Το υπόλοιπο trip δε μας ενδιαφέρει. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι τα δύο αυτά αδέρφια αποφάσισαν πως πρέπει να τρώνε τρυπάκια πιο συχνά, ο μεν για να ενημερώσει όλες τις φάλαινες σχετικά με το συμβάν αλλά και να τις βοηθήσει όσο μπορεί, ο δε για να εξολοθρεύσει τα μυρμήγκια που του τρώνε τα μαρούλια. Μετά από μήνες κατάχρησης και πολύ κάψιμο, και αφού όλα τα μυρμήγκια είχαν εξολοθρευτεί, τα δύο αδέρφια συμφώνησαν να φτιάξουν ένα συγκρότημα στο οποίο θα διατρανούσαν τις απόψεις τους και θα προωθούσαν τις φάλαινες. Αξίζει επίσης σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι ο Joe είχε ανακηρυχθεί στη φαντασία του High Priest της κοινωνίας των φαλαινών, ενώ ο Mario είχε γίνει πλέον επαγγελματίας drummer χάρη στο brutal και υπερβολικά γρήγορο ξυλοδαρμό των μυρμηγκιών. Βρήκαν λοιπόν δύο μέλη - κομπάρσους, και ξεκίνησαν τους Gojira. Στην πορεία, όπως ανέφερα σε προηγούμενη εκπομπή, έγιναν εχθροί των αντιφαλαινιστών Mastodon.
Μετά λοιπόν από αυτό το ενημερωτικό διάλλειμα για τους Gojira, μπορούμε έυκολα πλέον να προχωρήσουμε στην θέση ότι οι Gojira πάιζουν Acid Whale Metal, με περίφημους στίχους όπως "Plastiiiiiiiiiiiiiiiiiiiic bag in the seaaaaaaaaaaaaaaaa", στίχος που προφανώς είναι γραμμένος για την τρύπια εμπειρία του Joe. Δε θα πούμε τίποτα παραπάνω σε αυτήν την εκπομπή για τους Gojira, αλλά ας ακούσουμε λοιπόν τώρα λίγο Acid Whale Metal σε όλο του το μεγαλείο.
Καθώς εσείς ακούγατε Gojira και σκεφτόσασταν πολύ καλά αυτά που σας είπα, εμείς, το ακούραστο crew του TV WAR λάβαμε ένα σπουδαίο έκτακτο νέο. Το σχέδιο αυτής της εκπομπής ήταν να μιλήσουμε για σατανικά διακοσμητικά αρκουδάκια, αλλά θα πρέπει να το αναβάλουμε για άλλη φορά, διότι συνέβη το εξής:
Ο PETER TAGTGREN ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ!!! Πολύ καλά ακούσατε κάφροι, βρώμικοι μεταλάδες και σάπιες, χοντρές μεταλούδες. Ο θείος Tagtgren, τραγουδιστής - κιθαρίστας - συνθέτης των Hypocrisy, συνθέτης και οργανοπαίχτης των Pain, περιοδικά τραγουδιστής των Bloodbath, παραγωγός απείρων album, πολύ σκληροπυρηνικός εργάτης της μουσικής και άυπνος περίπου 38 μήνες, έκλεισε τα μάτια του. Αυτό φυσικά δεν συνεπάγεται με την εξαφάνιση των υπέρογκων μάυρων κύκλων κάτω από τα μάτια του, ούτε με την αποκατάσταση του καμμένου του μυαλού. Απλά είναι μια καλή φάση την οποία αναφέρουμε. Καλή φάση λοιπόν. Ας του ευχηθούμε όλοι μαζί καλή ξεκούραση και καλή αφύπνηση, η οποία θα επιφέρει ένα νέο κύμα δημιουργικότητας και παραγωγικότητας. Όπως καταλαβαίνετε, τόσοι μήνες αυπνίας έχουν εν μέρει καταστρέψει το μυαλό του σε τέτοιο βαθμό ώστε οι στίχοι των διαφορετικών συγκροτημάτων του να βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Τη μια στιγμή ουρλιάζει ακατανόητα για θάνατο και πόνο, την άλλη τραγουδάει σαν gay βάρδος για ανθρωπιά και έρωτα. Όλα αυτά συνοδεύονται από έναν διαρκή θαυμασμό για εξωγηίνους και την εντύπωση πως τον επισκέπτονται, τον απαγάγουν, τον βαράνε, του πίνουν το γάλα κτλ. Βεβαίως βεβαίως άδικα ανησυχεί για εξωγήινα όντα, διότι τα έχω ήδη σκοτώσει ή υποδουλώσει όλα. Ας του αφιερώσουμε όμως λίγα λεπτά για να ακουστεί ο πόνος του, ακούγωντας το Shut Your Mouth και παρακολουθώντας τις παραξενιές του.
Για άλλη μια φορά φτάνουμε στο πιο ενημερωτικό σημείο της εκπομπής, στο σημείο όπου κάθε απορία απαντάται, όπου κάθε ψεγάδι αμάθειας εξαλίφεται, όπου κάθε βασανιστική σκέψη μετατρέπεται σε γλυκή, σκοτεινή, άμεση γνώση. Καλά το φανταστήκατε, φτάσαμε στο Metal Mail! Πάμε λοιπόν να δούμε τι λένε οι αξιοκορόιδευτοι βλάκες συμμεταλάδες μας.
<< Greetings σεβαστέ πολεμιστή Πάκοth Χερβανίdar. Ονομάζομαι Julius Αναξίμανδρix The Brave. Έρχομαι ως απεσταλμένος του Λαού Της Αποκαλυπτικής Φωτιάς Που Σιγοκαίει Παντοτινά για να σου ζητήσω βοήθεια στην περιπετειώδη αναζήτηση μας. Με άλλα λόγια, έφυγε ένα παιδί από το D&D party μας και σε προσκαλούμε. Στα sessions θα ακούμε αποκλειστικά Blind Guardian και Bal-Sagoth. Τι λές; Farewell! >>
Πες μου που και πότε. Φτίάχνω Chaotic Evil Half-Orc Barbarian με deity τον Gruumsh.
<< Καλησπέρα Πάκο! Πότε θα έρθουν επιτέλους στην Ελλάδα οι θεοί οι Manowar; Πέρσι μας είπες πως θα έρθουν και από την πόρωση φόρεσα πανοπλία με chainmail τιράντες και στύθηκα στον Λυκαβητό σε στάση προσοχής για έναν μήνα, αλλά τίποτα. Πότε θα δούμε τα ιερά τέρατα του epic και της δύναμης; GLORYYYYYYYYYYYYYYYY!!!! >>
Τι λες μωρέ μαλάκα; Αφού και εγώ στον Λυκαβητό στημένος ήμουν φορώντας μάλλινο βρακάκι και κεφάλι λιονταριού στο κεφάλι μου και δεν είδα κανέναν με chainmail τιράντες. Μούφας fan είσαι. Μην υποκρίνεσαι για τους Manowar! Οι Manowar είναι πίστη! Ή πιστεύεις, ή όχι. Μην προσπαθείς να γίνεις ένας από εμάς αν δεν είσαι! Ποζέρι! Αν δε λάβουν μέτρα οι Manowar, θα λάβω εγώ. Dei volunt! KIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIILL!!!!! Ούφφφφ.....Πάμε στο επόμενο μήνυμα πριν πάθω εγκεφαλικό.
<< Πάκο, γεια σου. Λέγομαι Αντώνης και χρειάζομαι τη βοήθειά σου. Θέλω να μου πεις που κουρεύεσαι και έχεις τόσο υπέροχο μαλλί. Αν μπορείς, να μου δώσεις και tips για το πως να ρίχνω μεταλούδες. Γουστάρω μια κοπέλα από το σχολείο μου που είναι σε φάση Tyr, Ensiferum, Korpiklaani, αλλά με κλάανει. :( >>
Συμμερίζομαι την αγωνία σου νεαρέ Αντώνη, γιατι κι εγώ όταν ήμουν μικρός ήμουν αμαρτωλά άσχημος. Κουρεύομαι στο Dino στη Γλυφάδα. Το μόνο tip που μπορώ να σου δώσω είναι να είσαι όσο πιο αρρενωπός και άντρακλας και σατανικός γίνεσαι. Δείρε τον πιο μεγαλόσωμο της τάξης σου, πες τον καθηγητή μαλάκα, φάε καμιά πενταήμερη για να δείξεις πόσο ρέμπελος και γαμάτος είσαι, ρέψου στα μούτρα τους για να της δείξεις ότι είναι ένα πιόνι για τη διασκέδαση σου, κάν'την δούλα σου. Διαφορετικά, παιξ΄το cool και διασκεδαστικός glam / power μεταλάς που το μόνο που βάζει πάνω από τις γκόμενες είναι η μπύρα. Αφιέρωσε της το επόμενο τραγούδι. Control, Edguy - Lavatory Love Machine. Πάμε.
Αν αποτύχεις, τότε υπάρχει πάντοτε ο βιασμός. Διαφορετικά, πες μου πως τη λένε και σε ποιό σχολείο πας μπας και γ**μήσω κι εγώ καθόλου.
<< Σε χαιρετίζω Πάκο, Lord Ov Darkness, Tamer Ov The Void. Αναγνωρίζω και σέβομαι το σατανικό dominion σου, τάσσομαι υπέρ του αντι-ιερού trv kvlt σκοπού σου και δηλώνω με όρκο τυφλή υποταγή ή θάνατο. Ήγγηκεν η ώρα ov της αποκάλυψης, ov της ιεροσυλίας, ov της αναστροφής ov του κόσμου. Σου ζητώ ταπεινά να παιχτεί ο ύμνος όλων εμάς των trv kvlt ανθρωπόμορφων δαιμόνων, το Waking the Demon ov των Bullet For My Valentine. Ave Satanae! >>
Δε το κατέχεις, αυτοκτόνα για να εξιλεωθείς, ή υποδουλώσου στο kvlt. Slaves Shall Serve! Μιας και χρησιμοποίησα τον στίχο, ας το ακούσουμε κιόλας. Ave Satanae, Ave Behemoth.
Πριν κλείσει η εκπομπή, πάμε να διαβάσουμε λίγα ακόμη metal mail.
<< Greetings Πάκοth Χερβανίdar! Την Πέμπτη στις 5 το απόγευμα στην Κάισσα Νέας Σμύρνης. Το party αποτελείται από 4 άτομα και έχουμε ήδη 2 Barbarians. Δε θες κάτι διαφορετικό; Farewell! >>
Πφφφφφφφφφ.... Καλώς, τότε Lawful Evil Cleric με deity Hextor και domain Evil και Destruction.
<< Πάκο, τι σκατά; Τι γίνεται με το The Obsidian Conspiracy; >>
Έλα ντε! Αρχικά ήταν να βγει τέλη Ιανουαρίου, μετά τέλη Φεβρουαρίου, τώρα μάλλον θα βγει κάπου στον Απρίλιο. Κοίταξε, όσο κι αν μου καίγονται τα σωθικά κάθε μέρα από την αγωνία, δεν πειράζει. Χαλάλι. Είμαι σίγουρος πως η γαματοσύνη του album θα αντισταθμίσει και με το παραπάνω την δυσβάσταχτη αναμονή μας. Άλλωστε οι περισσότεροι από εσάς θα πεθάνετε όταν το ακούσετε, οπότε δεν έχετε και κάτι άλλο να κάνετε μετά το album. Δεν πειράζει που αργεί. Αρκεί να μην καταλήξει σαν το Time των Wintersun. 3 χρόνια τώρα έχουν ταρραχτεί να τραβάνε μ**ακίες πάνω από τον εξοπλισμό τους και album ακόμα δεν έχουμε δει. Τελοσπάντων, εγώ τώρα σιγά σιγά θα αποχωρήσω για να πάω να φτιάξω το background του χαρακτήρα μου στο D&D. Μέχρι την επόμενή μας συνάντηση, STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOTAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAL!!!!!
Όλα ξεκίνησαν ένα ήρεμο απόγευμα Κυριακής του 1996. Ο Joe Duplantier καθόταν στο δωμάτιό του και γρατζουνούσε τη κιθάρα του μην έχοντας ιδέα του τι επρόκειτο να συμβεί εκείνη την φαινομενικά ήρεμη ημέρα. Όλα άλλαξαν όταν ο αδερφός του, Mario Duplantier μπήκε στο δωμάτιο του. Έκλεισε γρήγορα την πόρτα και είπε περήφανα: <<ΚΩΛΟΣ>>. Φυσικά δεν είπε κώλος, αλλά θα ήταν πολύ αστείο αν όντως το έλεγε. Όμως αυτό που πραγματικά είπε, ήταν: <<Βρήκα τρυπάκια!>> . Ο Joe πετάχτηκε αμέσως από την καρέκλα του, πέταξε την κιθάρα του στον αέρα από την ταραχή και έπιασε τον αδερφό του από τους ώμους.
-Θες να πεις ότι...
-Ναί, ακριβώς! LSD!
Τα δύο αδέρφια περίμεναν αυτή τη στιγμή τουλάχιστον ένα εκατομύριο χρόνια. Έκατσαν γύρω από τη φωτιά, έβαλαν στο κασετόφωνο ( ναι, κασετόφωνο, 1996 ήταν. Δεν υπήρχαν εμ πι θρι τότε. ) να παίζει το Can't Get Enough Of Your Love Babe του Barry White και κατάπιαν με πάθος τα τρυπάκια. Μετά από μερικά λεπτά, και οι δύο τους tripparan επίσημα. Και εκείνα τα λεπτά ήταν που καθόρισαν τους Gojira. Ο Joe, που από παλιά ένιωθε μια περίεργη έλξη προς τα πλάσματα της θάλασσας, πίστεψε πως το σπίτι του ήταν ένας ωκεανός και εκείνος κολυμπούσε ανέμελα μέσα στα νερά του. Ξαφνικά όμως η γαλήνη διαταράχτηκε από ένα τεράστιο σακουλάκι Cheetos. Ο Joe παγιδεύτηκε μέσα σε αυτό και δεν μπορούσε να βρει την έξοδο, ενώ παράλληλα χιλιάδες κομμάτια τυρένιων λιχουδιών του επιτίθονταν από παντού. Τότε, μέσα στην οδύνη και στο χάος και στη σιγουριά του θανάτου, ο Joe άκουσε έναν ήχο. Αυτός ο ήχος δεν ήταν παρά η κραυγή μιας φάλαινας που είδε το θέαμα και έτρεξε πάνω στο γιγαντιαίο σακούλι Cheetos με μανία. Άρχισε να το χτυπάει στα πλευρά και στις μασχάλες, και τα δύο αυτά κτήνη άρχισαν να μονομαχούν μέχρι τέλους. Η φάλαινα, ύστερα από ένα τελειωτικό χτύπημα, κατάφερε να ελευθερώσει τον Joe. Ο Joe όμως δεν πρόλαβε να την ευχαριστήσει, καθώς η φάλαινα του χαμογέλασε ευγενικά και με ένα αδελφικό νεύμα άφησε την τελευταία της πνοή, κατεξουθενωμένη από την μάχη. O Joe ένιωσε προδομένος. Πήγε να σηκώσει τα χέρια στον αέρα και να φωνάξει NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO αλλά επειδή ήταν στο νερό, τελικά φώναξε ΜΠΓΚΡΓΜΠΓΚΡΡΡΡΡΡΡΡΡΓΓΚΚΚΚΚΚΡΡΡΜΠΡΓΚΚΚΚΚΓΚΡΛΓΚΡΓΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛΡΓΚΛ!!!! Φυσικά κατάπιε πάρα πολύ νερό και άρχισε να πνίγεται, και εκείνη τη στιγμή επανέκτησε την άισθηση της πραγματικότητας και γύρισε στο δωμάτιο του. Έστριψε το κεφάλι του αριστερά και είδε τον αδερφό του να κοπανάει χέρια και πόδια με αστραπιαία ταχύτητα και να λέει κάτι για μυρμήγκια και μαρούλια. Το υπόλοιπο trip δε μας ενδιαφέρει. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ότι τα δύο αυτά αδέρφια αποφάσισαν πως πρέπει να τρώνε τρυπάκια πιο συχνά, ο μεν για να ενημερώσει όλες τις φάλαινες σχετικά με το συμβάν αλλά και να τις βοηθήσει όσο μπορεί, ο δε για να εξολοθρεύσει τα μυρμήγκια που του τρώνε τα μαρούλια. Μετά από μήνες κατάχρησης και πολύ κάψιμο, και αφού όλα τα μυρμήγκια είχαν εξολοθρευτεί, τα δύο αδέρφια συμφώνησαν να φτιάξουν ένα συγκρότημα στο οποίο θα διατρανούσαν τις απόψεις τους και θα προωθούσαν τις φάλαινες. Αξίζει επίσης σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι ο Joe είχε ανακηρυχθεί στη φαντασία του High Priest της κοινωνίας των φαλαινών, ενώ ο Mario είχε γίνει πλέον επαγγελματίας drummer χάρη στο brutal και υπερβολικά γρήγορο ξυλοδαρμό των μυρμηγκιών. Βρήκαν λοιπόν δύο μέλη - κομπάρσους, και ξεκίνησαν τους Gojira. Στην πορεία, όπως ανέφερα σε προηγούμενη εκπομπή, έγιναν εχθροί των αντιφαλαινιστών Mastodon.
Μετά λοιπόν από αυτό το ενημερωτικό διάλλειμα για τους Gojira, μπορούμε έυκολα πλέον να προχωρήσουμε στην θέση ότι οι Gojira πάιζουν Acid Whale Metal, με περίφημους στίχους όπως "Plastiiiiiiiiiiiiiiiiiiiic bag in the seaaaaaaaaaaaaaaaa", στίχος που προφανώς είναι γραμμένος για την τρύπια εμπειρία του Joe. Δε θα πούμε τίποτα παραπάνω σε αυτήν την εκπομπή για τους Gojira, αλλά ας ακούσουμε λοιπόν τώρα λίγο Acid Whale Metal σε όλο του το μεγαλείο.
Καθώς εσείς ακούγατε Gojira και σκεφτόσασταν πολύ καλά αυτά που σας είπα, εμείς, το ακούραστο crew του TV WAR λάβαμε ένα σπουδαίο έκτακτο νέο. Το σχέδιο αυτής της εκπομπής ήταν να μιλήσουμε για σατανικά διακοσμητικά αρκουδάκια, αλλά θα πρέπει να το αναβάλουμε για άλλη φορά, διότι συνέβη το εξής:
Ο PETER TAGTGREN ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ!!! Πολύ καλά ακούσατε κάφροι, βρώμικοι μεταλάδες και σάπιες, χοντρές μεταλούδες. Ο θείος Tagtgren, τραγουδιστής - κιθαρίστας - συνθέτης των Hypocrisy, συνθέτης και οργανοπαίχτης των Pain, περιοδικά τραγουδιστής των Bloodbath, παραγωγός απείρων album, πολύ σκληροπυρηνικός εργάτης της μουσικής και άυπνος περίπου 38 μήνες, έκλεισε τα μάτια του. Αυτό φυσικά δεν συνεπάγεται με την εξαφάνιση των υπέρογκων μάυρων κύκλων κάτω από τα μάτια του, ούτε με την αποκατάσταση του καμμένου του μυαλού. Απλά είναι μια καλή φάση την οποία αναφέρουμε. Καλή φάση λοιπόν. Ας του ευχηθούμε όλοι μαζί καλή ξεκούραση και καλή αφύπνηση, η οποία θα επιφέρει ένα νέο κύμα δημιουργικότητας και παραγωγικότητας. Όπως καταλαβαίνετε, τόσοι μήνες αυπνίας έχουν εν μέρει καταστρέψει το μυαλό του σε τέτοιο βαθμό ώστε οι στίχοι των διαφορετικών συγκροτημάτων του να βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Τη μια στιγμή ουρλιάζει ακατανόητα για θάνατο και πόνο, την άλλη τραγουδάει σαν gay βάρδος για ανθρωπιά και έρωτα. Όλα αυτά συνοδεύονται από έναν διαρκή θαυμασμό για εξωγηίνους και την εντύπωση πως τον επισκέπτονται, τον απαγάγουν, τον βαράνε, του πίνουν το γάλα κτλ. Βεβαίως βεβαίως άδικα ανησυχεί για εξωγήινα όντα, διότι τα έχω ήδη σκοτώσει ή υποδουλώσει όλα. Ας του αφιερώσουμε όμως λίγα λεπτά για να ακουστεί ο πόνος του, ακούγωντας το Shut Your Mouth και παρακολουθώντας τις παραξενιές του.
Για άλλη μια φορά φτάνουμε στο πιο ενημερωτικό σημείο της εκπομπής, στο σημείο όπου κάθε απορία απαντάται, όπου κάθε ψεγάδι αμάθειας εξαλίφεται, όπου κάθε βασανιστική σκέψη μετατρέπεται σε γλυκή, σκοτεινή, άμεση γνώση. Καλά το φανταστήκατε, φτάσαμε στο Metal Mail! Πάμε λοιπόν να δούμε τι λένε οι αξιοκορόιδευτοι βλάκες συμμεταλάδες μας.
<< Greetings σεβαστέ πολεμιστή Πάκοth Χερβανίdar. Ονομάζομαι Julius Αναξίμανδρix The Brave. Έρχομαι ως απεσταλμένος του Λαού Της Αποκαλυπτικής Φωτιάς Που Σιγοκαίει Παντοτινά για να σου ζητήσω βοήθεια στην περιπετειώδη αναζήτηση μας. Με άλλα λόγια, έφυγε ένα παιδί από το D&D party μας και σε προσκαλούμε. Στα sessions θα ακούμε αποκλειστικά Blind Guardian και Bal-Sagoth. Τι λές; Farewell! >>
Πες μου που και πότε. Φτίάχνω Chaotic Evil Half-Orc Barbarian με deity τον Gruumsh.
<< Καλησπέρα Πάκο! Πότε θα έρθουν επιτέλους στην Ελλάδα οι θεοί οι Manowar; Πέρσι μας είπες πως θα έρθουν και από την πόρωση φόρεσα πανοπλία με chainmail τιράντες και στύθηκα στον Λυκαβητό σε στάση προσοχής για έναν μήνα, αλλά τίποτα. Πότε θα δούμε τα ιερά τέρατα του epic και της δύναμης; GLORYYYYYYYYYYYYYYYY!!!! >>
Τι λες μωρέ μαλάκα; Αφού και εγώ στον Λυκαβητό στημένος ήμουν φορώντας μάλλινο βρακάκι και κεφάλι λιονταριού στο κεφάλι μου και δεν είδα κανέναν με chainmail τιράντες. Μούφας fan είσαι. Μην υποκρίνεσαι για τους Manowar! Οι Manowar είναι πίστη! Ή πιστεύεις, ή όχι. Μην προσπαθείς να γίνεις ένας από εμάς αν δεν είσαι! Ποζέρι! Αν δε λάβουν μέτρα οι Manowar, θα λάβω εγώ. Dei volunt! KIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIILL!!!!! Ούφφφφ.....Πάμε στο επόμενο μήνυμα πριν πάθω εγκεφαλικό.
<< Πάκο, γεια σου. Λέγομαι Αντώνης και χρειάζομαι τη βοήθειά σου. Θέλω να μου πεις που κουρεύεσαι και έχεις τόσο υπέροχο μαλλί. Αν μπορείς, να μου δώσεις και tips για το πως να ρίχνω μεταλούδες. Γουστάρω μια κοπέλα από το σχολείο μου που είναι σε φάση Tyr, Ensiferum, Korpiklaani, αλλά με κλάανει. :( >>
Συμμερίζομαι την αγωνία σου νεαρέ Αντώνη, γιατι κι εγώ όταν ήμουν μικρός ήμουν αμαρτωλά άσχημος. Κουρεύομαι στο Dino στη Γλυφάδα. Το μόνο tip που μπορώ να σου δώσω είναι να είσαι όσο πιο αρρενωπός και άντρακλας και σατανικός γίνεσαι. Δείρε τον πιο μεγαλόσωμο της τάξης σου, πες τον καθηγητή μαλάκα, φάε καμιά πενταήμερη για να δείξεις πόσο ρέμπελος και γαμάτος είσαι, ρέψου στα μούτρα τους για να της δείξεις ότι είναι ένα πιόνι για τη διασκέδαση σου, κάν'την δούλα σου. Διαφορετικά, παιξ΄το cool και διασκεδαστικός glam / power μεταλάς που το μόνο που βάζει πάνω από τις γκόμενες είναι η μπύρα. Αφιέρωσε της το επόμενο τραγούδι. Control, Edguy - Lavatory Love Machine. Πάμε.
Αν αποτύχεις, τότε υπάρχει πάντοτε ο βιασμός. Διαφορετικά, πες μου πως τη λένε και σε ποιό σχολείο πας μπας και γ**μήσω κι εγώ καθόλου.
<< Σε χαιρετίζω Πάκο, Lord Ov Darkness, Tamer Ov The Void. Αναγνωρίζω και σέβομαι το σατανικό dominion σου, τάσσομαι υπέρ του αντι-ιερού trv kvlt σκοπού σου και δηλώνω με όρκο τυφλή υποταγή ή θάνατο. Ήγγηκεν η ώρα ov της αποκάλυψης, ov της ιεροσυλίας, ov της αναστροφής ov του κόσμου. Σου ζητώ ταπεινά να παιχτεί ο ύμνος όλων εμάς των trv kvlt ανθρωπόμορφων δαιμόνων, το Waking the Demon ov των Bullet For My Valentine. Ave Satanae! >>
Δε το κατέχεις, αυτοκτόνα για να εξιλεωθείς, ή υποδουλώσου στο kvlt. Slaves Shall Serve! Μιας και χρησιμοποίησα τον στίχο, ας το ακούσουμε κιόλας. Ave Satanae, Ave Behemoth.
Πριν κλείσει η εκπομπή, πάμε να διαβάσουμε λίγα ακόμη metal mail.
<< Greetings Πάκοth Χερβανίdar! Την Πέμπτη στις 5 το απόγευμα στην Κάισσα Νέας Σμύρνης. Το party αποτελείται από 4 άτομα και έχουμε ήδη 2 Barbarians. Δε θες κάτι διαφορετικό; Farewell! >>
Πφφφφφφφφφ.... Καλώς, τότε Lawful Evil Cleric με deity Hextor και domain Evil και Destruction.
<< Πάκο, τι σκατά; Τι γίνεται με το The Obsidian Conspiracy; >>
Έλα ντε! Αρχικά ήταν να βγει τέλη Ιανουαρίου, μετά τέλη Φεβρουαρίου, τώρα μάλλον θα βγει κάπου στον Απρίλιο. Κοίταξε, όσο κι αν μου καίγονται τα σωθικά κάθε μέρα από την αγωνία, δεν πειράζει. Χαλάλι. Είμαι σίγουρος πως η γαματοσύνη του album θα αντισταθμίσει και με το παραπάνω την δυσβάσταχτη αναμονή μας. Άλλωστε οι περισσότεροι από εσάς θα πεθάνετε όταν το ακούσετε, οπότε δεν έχετε και κάτι άλλο να κάνετε μετά το album. Δεν πειράζει που αργεί. Αρκεί να μην καταλήξει σαν το Time των Wintersun. 3 χρόνια τώρα έχουν ταρραχτεί να τραβάνε μ**ακίες πάνω από τον εξοπλισμό τους και album ακόμα δεν έχουμε δει. Τελοσπάντων, εγώ τώρα σιγά σιγά θα αποχωρήσω για να πάω να φτιάξω το background του χαρακτήρα μου στο D&D. Μέχρι την επόμενή μας συνάντηση, STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOTAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAL!!!!!
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010
TV WAR - Episode 4
Σάπιοι μεταλάδες της Ελλάδος, ενωθείτε! Power, Glory, Death, Steel! By your powers combined, I am CAPTAIN METAL! Το TV War επιστρέφει στους δέκτες σας για πρώτη φορά το 2010. Παρεπιπτόντως, εύχομαι σε όλους σας μια τούμπανη χρονιά γεμάτη μέταλ, μπύρα και μίσος για τον μη-μέταλ τούτο κόσμο. Πολλοί από εσάς θα αναρωτίεστε γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ αυτή η εκπομπή. Δεν θα πω ότι έχετε δίκιο, διότι στη τελική δεν χρειάζεται να λογοδοτώ. Είπαμε, είναι 2010, αλλά παραμένω Πάκος. Επειδή όμως καταβάθος είμαι ένας καλόκαρδος, ευγενικός μεταλάς, θα σας πω το λόγο. Ο λόγος που καθυστέρησε τόσο αυτή η εκπομπή είναι ότι ήμουν σε ένα ιερό quest να καταστρέψω πράγματα που δεν είναι μέταλ. Σήκωσα στο ένα χέρι το σπαθί, στο άλλο χέρι το τσεκούρι, στο τρίτο χέρι τον ανδρισμό μου και έφυγα από τη πατρική μου γη. Ταξίδεψα μέσα από δάση, ζούγκλες, σπηλιές, μου επιτέθηκαν άγρια κτήνη, τόσο φυσικά όσο και υπερφυσικά. Τα εξόντωσα όλα στο όνομα της Μέταλ. Ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ όπως παλιά. Παραδείγματα πραγμάτων που εξολόθρευσα είναι η Disneyland και όλο το crew του Mickey Mouse, 46 διαφορετικά είδη λουλουδιών, η Ασία γενικότερα, ο Ben Stiller, το τέρας του Loch Ness, ο Dr. House, 40 πρόβατα, 68 αντιλόπες και 120 νομιστεράκια. Όλα αυτά, και πολλά άλλα, είχαν την τιμή να προσφερθούν ως θυσεία στον Δία, τον Ποσειδώνα, τον Thor, τον Odin, τον Ra, τον Osiris και τον Rambo. Το παρακάτω video ίσως να σας δώσει μια καλύτερη εικόνα της περιπέτειας μου. Απολαύστε.
Επιστρέφουμε λοιπόν στο TV War, μια ευγενική προσφορά του MAD TV, του Metal Hammer και της Hansaplast! Πριν ξεκινήσω το μαγευτικό μου ταξίδι στις Κοιλάδες Της Σκοτεινής Γνώσης, θα σας υπενθυμίσω τους τρόπους επικοινωνίας. Στείλτε μήνυμα στο 63825 με τη λέξη "Χάος" πρώτα ή e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com. Για να θυμάστε καλύτερα το 63825, να ξέρετε ότι είναι η λέξη "Metal" με αριθμούς. Είμαι σίγουρος ότι δεν το είχατε καταλάβει ποτέ. Οσάν λοιπόν την πατρική φιγούρα σας διαφώτισα. Πάμε λοιπόν να μελετήσουμε λίγο το καινούριο τεύχος Metal Hammer με το οποίο παίρνετε δώρο και ένα αποσμητικό με άρωμα σκατά και ιδρώτα για να το φοράτε στις συναυλίες, ώστε να προσαρμόζεστε καλύτερα στο κλίμα που επικρατεί, καθώς και ένα κατεστραμμένο, σκισμένο, τουλάχιστον 3 νούμερα μικρότερο τζιν γιλέκο με περίπου 30 patches διάφορων συγκροτημάτων, για να μπορείτε να κάνετε πασιφανές το πόσο μεταλάδες είστε, όπου και αν βρίσκεστε. Στο νέο Metal Hammer λοιπόν εμπεριέχεται ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που σίγουρα θα βοηθήσει πολλούς από εσάς να κατανοήσετε κάτι που χρόνια απορούσατε: Γιατί ο LaBrie είναι τραγουδιστής των Dream Theater. Μια μπάντα που αν μη τι άλλο ξέρει να συνθέτει - ήξερε, μάλλον - φοβερά τραγούδια και όλα τα μέλη είναι επαγγελματίες στο όργανό τους, έχει για τραγουδιστή έναν άξεστο, παράφωνο Καναδό που έχει και προβλήματα προφοράς. Ο James LaBrie σύμφωνα με το άρθρο γεννήθηκε σε μια φτωχή φάρμα μίας φτωχής οικογένειας αγροτών στον Καναδά, περίπου σαν τον Χριστό. Η βασική διαφορά του όμως από τον Χριστό είναι πως αντί να τον ζεσταίνουν πρόβατα και κατσίκες, τον ζέσταιναν σχιζοφρενείς γαλοπούλες οι οποίες συχνά βγάζαν τρομοκρατημένες κραυγές όταν έβλεπαν τα τρομαχτικά δημιουργήματα της φαντασίας τους. Ο LaBrie συνεπώς εξοικειώθηκε με τις παρακρούσεις αυτές και από μικρός άρχισε να ουρλιάζει παράφωνα με την παραμικρή αφορμή. Εδώ θα κάνουμε ένα φαστ φόργουορντ και θα πάμε μερικά χρόνια μετά, όταν ο LaBrie ήταν έφηβος. Οι γονείς του, ώντας φτωχοί αγρότες που συχνά αναγκαστικά κατέφευγαν στην κατανάλωση άμμου για επιβίωση, προσπάθησαν να φάνε τον LaBrie. Ο μικρός LaBrie έτρεξε και έτρεξε και έτρεξε μέχρι που βρέθηκε μόνος του στην Αμερική. Λίγα χρόνια αργότερα, ανακάλυψε την μέταλ, γεγονός που συνέπεσε με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των Dream Theater. Ο LaBrie γοητεύτηκε από τον ήχο τους και έκανε τα πάντα για να μπορέσει να τους συναντήσει και να γίνει φίλος τους. Όταν μια μέρα, ύστερα από μία συναυλία, κατάφερε να χωθεί κρυφά στα καμαρίνια τους, οι Dream Theater ταρράχτηκαν και άρχισαν να τον χτυπούν με τα όργανα τους, και δεν εννοώ τα μουσικά όργανα. Ο LaBrie, μεγαλωμένος σε ένα περιβάλλον με πολλούς αόρατους εχθρούς, ήξερε πως να αντιδράσει και έλαβε αμέσως δράση. Πετάχτηκε στον αέρα και γραπώθηκε από έναν πολυέλαιο και αμέσως άρχισε να ουρλιάζει σε εξώκοσμες κλίμακες. Οι Dream Theater αμέσως γονάτησαν και άρχισαν να ματώνουν από τα αυτιά, το στόμα, την μύτη, τον αφαλό και τα γόνατα και βρίσκοταν κοντά στο τέλος τους. O LaBrie εκείνη στην στιγμή είχε μια λαμπρή (LaBrie, hohoho) ιδέα. Ανάγκασε τους Dream Theater να τον αποδεχτούν ως τραγουδιστή τους και να απομακρυνθεί αμέσως ο πρώην τραγουδιστής, Dominici. Οι Dream Theater φοβούμενοι για τη σωματική και πνευματική τους ακεραιότητα, γεμάτοι τρόμο και θλίψη και πόνο και ιδρώτα, δέχτηκαν. Μπορεί να τους βλέπετε χαρούμενους σε φωτογραφίες και σε videos και σε συναυλίες, μα καταβάθος είναι νεκροί μέσα τους και ο LaBrie τους ελέγχει απόλυτα και είναι ελεύθερος να βιάζει τα αυτιά όλων μας και τη μουσική των Dream Theater εδώ και χρόνια. Ας δούμε λοιπόν ένα live των Dream Theater με τον LaBrie σε όλο του το μεγαλείο και με υποτίτλους για να σας βοηθήσουν να καταλάβετε τι μπορεί να λέει το φτωχό αυτό αγροτόπαιδο. Προσπαθήστε να διακρίνετε και την δυστυχία των υπολοίπων πίσω από τα υποτιθέμενα χαρούμενα πρόσωπά τους.
Στοην προηγούμενη εκπομπή σας είχα υποσχεθεί ότι θα μιλήσουμε για τους Gojira, ένα καινούριο αλλά αυξανόμενα γνωστό συγκρότημα της metal σκηνής. Σε αυτήν όμως την εκπομπή θα σας πω ότι σας έλεγα μαλακίες και τελικά θα μιλήσουμε για τους Gojira στην επόμενη εκπομπή, γιατί αυτή τη στιγμή θέλω να σας μιλήσω για ένα άλλο θέμα. Nevermore. Τι παραπάνω να πω; Εδώ και 5 χρόνια περιμένουμε. 5 χρόνια. Ντάξει, όχι 5 χρόνια, γιατί πριν 5 χρόνια δεν ήξερα καν τους Nevermore, αλλά δεν πειράζει. Μέσα σε αυτόν τον μήνα πιθανότατα θα κυκλοφορήσει επιτέλους το νέo τους album με τίτλο The Obsidian Conspiracy. Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν τον δίσκο; Θα σας πω τι μπορούμε να περιμένουμε.
ΘΑΝΑΤΟ. ΕΝΑΝ ΓΡΗΓΟΡΟ, ΑΝΩΔΥΝΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ ΑΡΙΘΜΟ ΝΟΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΖΕΙ Ο JEFF LOOMIS, ΤΙΣ ΚΟΡΩΝΕΣ ΤΟΥ WARREL DANE, ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟ DRUMMING ΤΟΥ VAN WILLIAMS KAI... Ε ο Jim Sheppard μπασίστας είναι, δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Τέλος πάντων, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αυτό το album θα δώσει νέο νόημα στη ζωή μου. Θα έχω κάτι καινούριο να κάνω. Όταν τρώω δημητριακά με γεύση ατσάλι (και μπύρα αντί για γάλα), δεν θα διαβάζω πιά το χαρτόκουτο των δημητριακών, θα διαβάζω το βιβλιαράκι του album. Δεν θα αγκαλιάζω πια τα βράδια το Naruto μαξιλάρι μου, θα αγκαλίαζω το album. Εννοείται φυσικά πως εεεμ... δεν... δεν έχω μαξιλάρι Naruto και αν είχα φυσικά και δε θα το αγκάλιαζα τις νύχτες για να νιώθω ασφαλής και ζεστός και χαρούμενος και... καταλαβαίνετε τι εννοώ. ΤΟ ALBUM ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΛΕΗΤΟ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΓΚ. Πάμε να ακούσουμε Nevermore. Πάμε πάμε πάμε ΑΝΤΕ ΡΕ CONTROL ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠ--
Ουυυυυυυυυφ αυτό ήταν καλό. Το χρειαζόμουν. Ας προχωρήσουμε λοιπόν στο τελευταίο κεφάλαιο της εκπομπής, το metal mail!
<<Χάος 63825 www.metalftwomgopakosgamaei.com ΓΕΙΑ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ///??>>
Κοίταξε, από το σημείο που στέκομαι εγώ μπορώ να διακρίνω δύο εκδοχές. Ή κάνεις πλάκα, ή είσαι πανηλίθιος. Μάλλον το δεύτερο.
<<Καλησπέρα Πάκο. Ανυπομονώ κι εγώ για το The Obsidian Conspiracy πολύ, αλλά περιμένω επίσης πως και πως και το καινούριο album των Eluveitie. Πιστεύω είναι γαμάτη μπάντα.>>
Πιστεύεις ότι είναι γαμάτη μπάντα και δεν έχεις καθόλου άδικο ανώνυμε τύπε. Έχω ακούσει αρκετά folk metal συγκροτήματα αλλά κανένα άλλο δεν μου έχει βγάλει τόσο καθαρά την εικόνα αυτού που εκπροσωπούν. Τα άτομα πραγματικά πιστεύουν αυτό που κάνουν, το έχουν πάρει πατριωτικά και πολύ ποιητικά επίσης. Οι μόνοι που μπορώ να σκεφτώ που είναι τόσο παθιασμένοι και πραγματικοί είναι οι Amon Amarth, και σίγουρα όχι κάποιο αμερικάνικο metal συγκρότημα που νομίζει ότι η σκανδιναβική ιστορία τους ανήκει... Αχέμ. Το παράδειγμα φυσικά είναι τυχαίο. Α, επίσης, στο επόμενο τους album οι Eluveitie θα εισάγουν στη πληθώρα των οργάνων τους και ένα καινούριο όργανο, το μπουζορντεόν. Είναι μια εφεύρεση του frontman των Eluveitie, Christian Glanzmann, που συνδυάζει ακορντεόν και μπουζούκι σε ένα όργανο. Εδώ στα εργαστήρια του TV WAR παλεύουμε μέρα νύχτα για την καλύτερη σας ενημέρωση, οπότε σας κατασκευάσαμε μια πρόχειρη εικόνα του πως μπορεί να είναι περίπου αυτό το όργανο.
<<ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΑΚΟ ΕΙΧΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΚΑΙ ΣΕ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ IN FLAMES. ΣΤΗΝ ΡΠΗΟΓΟΥΜΕΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΝΕΦΕΡΕΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΑΜΕ ΑΤΣΑΛΙ, ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ ΠΛΖΖΖΖΖΖ ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΣ ΡΕ ΦΙΛΕ Α ΕΠΙΣΗΣ ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΝΕΒΕΡΜΟΡ.....!!!!>>
Το πως φτιάχνεται το ατσάλι θα το αφήσω στους θεούς, διότι δεν είναι ανθρώπινο θέμα. Καλύτερα να συμμορφωθείς, θνητέ.
<<Ποιός είσαι εσύ που θα κατακρίνεις τον LaBrie ρε;>>
Πάκος Χερβανίδης, χάρηκα. Δε χρειάζεται να πω περισσότερα. Πώπω. Όλο ηλίθια μηνύματα σήμερα. Ξενέρωσα. Δεν θέλω να διαβάσω άλλα. Σας βάζω άλλο ένα video και πάω σπίτι να ακούσω Deicide και να παίξω Resident Evil ενώ θα βλέπω όλα τα Saw σε έξι διαφορετικές τηλεοράσεις. Με σβηστά φώτα. Γεια σας. Α ναι, και STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL.
Επιστρέφουμε λοιπόν στο TV War, μια ευγενική προσφορά του MAD TV, του Metal Hammer και της Hansaplast! Πριν ξεκινήσω το μαγευτικό μου ταξίδι στις Κοιλάδες Της Σκοτεινής Γνώσης, θα σας υπενθυμίσω τους τρόπους επικοινωνίας. Στείλτε μήνυμα στο 63825 με τη λέξη "Χάος" πρώτα ή e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com. Για να θυμάστε καλύτερα το 63825, να ξέρετε ότι είναι η λέξη "Metal" με αριθμούς. Είμαι σίγουρος ότι δεν το είχατε καταλάβει ποτέ. Οσάν λοιπόν την πατρική φιγούρα σας διαφώτισα. Πάμε λοιπόν να μελετήσουμε λίγο το καινούριο τεύχος Metal Hammer με το οποίο παίρνετε δώρο και ένα αποσμητικό με άρωμα σκατά και ιδρώτα για να το φοράτε στις συναυλίες, ώστε να προσαρμόζεστε καλύτερα στο κλίμα που επικρατεί, καθώς και ένα κατεστραμμένο, σκισμένο, τουλάχιστον 3 νούμερα μικρότερο τζιν γιλέκο με περίπου 30 patches διάφορων συγκροτημάτων, για να μπορείτε να κάνετε πασιφανές το πόσο μεταλάδες είστε, όπου και αν βρίσκεστε. Στο νέο Metal Hammer λοιπόν εμπεριέχεται ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που σίγουρα θα βοηθήσει πολλούς από εσάς να κατανοήσετε κάτι που χρόνια απορούσατε: Γιατί ο LaBrie είναι τραγουδιστής των Dream Theater. Μια μπάντα που αν μη τι άλλο ξέρει να συνθέτει - ήξερε, μάλλον - φοβερά τραγούδια και όλα τα μέλη είναι επαγγελματίες στο όργανό τους, έχει για τραγουδιστή έναν άξεστο, παράφωνο Καναδό που έχει και προβλήματα προφοράς. Ο James LaBrie σύμφωνα με το άρθρο γεννήθηκε σε μια φτωχή φάρμα μίας φτωχής οικογένειας αγροτών στον Καναδά, περίπου σαν τον Χριστό. Η βασική διαφορά του όμως από τον Χριστό είναι πως αντί να τον ζεσταίνουν πρόβατα και κατσίκες, τον ζέσταιναν σχιζοφρενείς γαλοπούλες οι οποίες συχνά βγάζαν τρομοκρατημένες κραυγές όταν έβλεπαν τα τρομαχτικά δημιουργήματα της φαντασίας τους. Ο LaBrie συνεπώς εξοικειώθηκε με τις παρακρούσεις αυτές και από μικρός άρχισε να ουρλιάζει παράφωνα με την παραμικρή αφορμή. Εδώ θα κάνουμε ένα φαστ φόργουορντ και θα πάμε μερικά χρόνια μετά, όταν ο LaBrie ήταν έφηβος. Οι γονείς του, ώντας φτωχοί αγρότες που συχνά αναγκαστικά κατέφευγαν στην κατανάλωση άμμου για επιβίωση, προσπάθησαν να φάνε τον LaBrie. Ο μικρός LaBrie έτρεξε και έτρεξε και έτρεξε μέχρι που βρέθηκε μόνος του στην Αμερική. Λίγα χρόνια αργότερα, ανακάλυψε την μέταλ, γεγονός που συνέπεσε με την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των Dream Theater. Ο LaBrie γοητεύτηκε από τον ήχο τους και έκανε τα πάντα για να μπορέσει να τους συναντήσει και να γίνει φίλος τους. Όταν μια μέρα, ύστερα από μία συναυλία, κατάφερε να χωθεί κρυφά στα καμαρίνια τους, οι Dream Theater ταρράχτηκαν και άρχισαν να τον χτυπούν με τα όργανα τους, και δεν εννοώ τα μουσικά όργανα. Ο LaBrie, μεγαλωμένος σε ένα περιβάλλον με πολλούς αόρατους εχθρούς, ήξερε πως να αντιδράσει και έλαβε αμέσως δράση. Πετάχτηκε στον αέρα και γραπώθηκε από έναν πολυέλαιο και αμέσως άρχισε να ουρλιάζει σε εξώκοσμες κλίμακες. Οι Dream Theater αμέσως γονάτησαν και άρχισαν να ματώνουν από τα αυτιά, το στόμα, την μύτη, τον αφαλό και τα γόνατα και βρίσκοταν κοντά στο τέλος τους. O LaBrie εκείνη στην στιγμή είχε μια λαμπρή (LaBrie, hohoho) ιδέα. Ανάγκασε τους Dream Theater να τον αποδεχτούν ως τραγουδιστή τους και να απομακρυνθεί αμέσως ο πρώην τραγουδιστής, Dominici. Οι Dream Theater φοβούμενοι για τη σωματική και πνευματική τους ακεραιότητα, γεμάτοι τρόμο και θλίψη και πόνο και ιδρώτα, δέχτηκαν. Μπορεί να τους βλέπετε χαρούμενους σε φωτογραφίες και σε videos και σε συναυλίες, μα καταβάθος είναι νεκροί μέσα τους και ο LaBrie τους ελέγχει απόλυτα και είναι ελεύθερος να βιάζει τα αυτιά όλων μας και τη μουσική των Dream Theater εδώ και χρόνια. Ας δούμε λοιπόν ένα live των Dream Theater με τον LaBrie σε όλο του το μεγαλείο και με υποτίτλους για να σας βοηθήσουν να καταλάβετε τι μπορεί να λέει το φτωχό αυτό αγροτόπαιδο. Προσπαθήστε να διακρίνετε και την δυστυχία των υπολοίπων πίσω από τα υποτιθέμενα χαρούμενα πρόσωπά τους.
Στοην προηγούμενη εκπομπή σας είχα υποσχεθεί ότι θα μιλήσουμε για τους Gojira, ένα καινούριο αλλά αυξανόμενα γνωστό συγκρότημα της metal σκηνής. Σε αυτήν όμως την εκπομπή θα σας πω ότι σας έλεγα μαλακίες και τελικά θα μιλήσουμε για τους Gojira στην επόμενη εκπομπή, γιατί αυτή τη στιγμή θέλω να σας μιλήσω για ένα άλλο θέμα. Nevermore. Τι παραπάνω να πω; Εδώ και 5 χρόνια περιμένουμε. 5 χρόνια. Ντάξει, όχι 5 χρόνια, γιατί πριν 5 χρόνια δεν ήξερα καν τους Nevermore, αλλά δεν πειράζει. Μέσα σε αυτόν τον μήνα πιθανότατα θα κυκλοφορήσει επιτέλους το νέo τους album με τίτλο The Obsidian Conspiracy. Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν τον δίσκο; Θα σας πω τι μπορούμε να περιμένουμε.
ΘΑΝΑΤΟ. ΕΝΑΝ ΓΡΗΓΟΡΟ, ΑΝΩΔΥΝΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ ΑΡΙΘΜΟ ΝΟΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΙΖΕΙ Ο JEFF LOOMIS, ΤΙΣ ΚΟΡΩΝΕΣ ΤΟΥ WARREL DANE, ΤΟ ΑΡΡΩΣΤΟ DRUMMING ΤΟΥ VAN WILLIAMS KAI... Ε ο Jim Sheppard μπασίστας είναι, δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Τέλος πάντων, εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι αυτό το album θα δώσει νέο νόημα στη ζωή μου. Θα έχω κάτι καινούριο να κάνω. Όταν τρώω δημητριακά με γεύση ατσάλι (και μπύρα αντί για γάλα), δεν θα διαβάζω πιά το χαρτόκουτο των δημητριακών, θα διαβάζω το βιβλιαράκι του album. Δεν θα αγκαλιάζω πια τα βράδια το Naruto μαξιλάρι μου, θα αγκαλίαζω το album. Εννοείται φυσικά πως εεεμ... δεν... δεν έχω μαξιλάρι Naruto και αν είχα φυσικά και δε θα το αγκάλιαζα τις νύχτες για να νιώθω ασφαλής και ζεστός και χαρούμενος και... καταλαβαίνετε τι εννοώ. ΤΟ ALBUM ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΛΕΗΤΟ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΓΚ. Πάμε να ακούσουμε Nevermore. Πάμε πάμε πάμε ΑΝΤΕ ΡΕ CONTROL ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠ--
Ουυυυυυυυυφ αυτό ήταν καλό. Το χρειαζόμουν. Ας προχωρήσουμε λοιπόν στο τελευταίο κεφάλαιο της εκπομπής, το metal mail!
<<Χάος 63825 www.metalftwomgopakosgamaei.com ΓΕΙΑ ΜΕ ΑΚΟΥΤΕ///??>>
Κοίταξε, από το σημείο που στέκομαι εγώ μπορώ να διακρίνω δύο εκδοχές. Ή κάνεις πλάκα, ή είσαι πανηλίθιος. Μάλλον το δεύτερο.
<<Καλησπέρα Πάκο. Ανυπομονώ κι εγώ για το The Obsidian Conspiracy πολύ, αλλά περιμένω επίσης πως και πως και το καινούριο album των Eluveitie. Πιστεύω είναι γαμάτη μπάντα.>>
Πιστεύεις ότι είναι γαμάτη μπάντα και δεν έχεις καθόλου άδικο ανώνυμε τύπε. Έχω ακούσει αρκετά folk metal συγκροτήματα αλλά κανένα άλλο δεν μου έχει βγάλει τόσο καθαρά την εικόνα αυτού που εκπροσωπούν. Τα άτομα πραγματικά πιστεύουν αυτό που κάνουν, το έχουν πάρει πατριωτικά και πολύ ποιητικά επίσης. Οι μόνοι που μπορώ να σκεφτώ που είναι τόσο παθιασμένοι και πραγματικοί είναι οι Amon Amarth, και σίγουρα όχι κάποιο αμερικάνικο metal συγκρότημα που νομίζει ότι η σκανδιναβική ιστορία τους ανήκει... Αχέμ. Το παράδειγμα φυσικά είναι τυχαίο. Α, επίσης, στο επόμενο τους album οι Eluveitie θα εισάγουν στη πληθώρα των οργάνων τους και ένα καινούριο όργανο, το μπουζορντεόν. Είναι μια εφεύρεση του frontman των Eluveitie, Christian Glanzmann, που συνδυάζει ακορντεόν και μπουζούκι σε ένα όργανο. Εδώ στα εργαστήρια του TV WAR παλεύουμε μέρα νύχτα για την καλύτερη σας ενημέρωση, οπότε σας κατασκευάσαμε μια πρόχειρη εικόνα του πως μπορεί να είναι περίπου αυτό το όργανο.
<<ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΑΚΟ ΕΙΧΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΚΑΙ ΣΕ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ IN FLAMES. ΣΤΗΝ ΡΠΗΟΓΟΥΜΕΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΝΕΦΕΡΕΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΩΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΑΜΕ ΑΤΣΑΛΙ, ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΤΣΑΛΙ ΠΛΖΖΖΖΖΖ ΕΙΣΑΙ ΘΕΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΣ ΡΕ ΦΙΛΕ Α ΕΠΙΣΗΣ ΝΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΝΕΒΕΡΜΟΡ.....!!!!>>
Το πως φτιάχνεται το ατσάλι θα το αφήσω στους θεούς, διότι δεν είναι ανθρώπινο θέμα. Καλύτερα να συμμορφωθείς, θνητέ.
<<Ποιός είσαι εσύ που θα κατακρίνεις τον LaBrie ρε;>>
Πάκος Χερβανίδης, χάρηκα. Δε χρειάζεται να πω περισσότερα. Πώπω. Όλο ηλίθια μηνύματα σήμερα. Ξενέρωσα. Δεν θέλω να διαβάσω άλλα. Σας βάζω άλλο ένα video και πάω σπίτι να ακούσω Deicide και να παίξω Resident Evil ενώ θα βλέπω όλα τα Saw σε έξι διαφορετικές τηλεοράσεις. Με σβηστά φώτα. Γεια σας. Α ναι, και STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL.
Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
TV WAR - Episode 3
Καλησπέρα σε όλους σας, είμαι ο Πάκος Χερβανίδης, και έχετε την τιμή να βρισκομαί εδώ για να σας παρουσιάσω άλλο ένα επεισόδιο TV WAR. Το TV WAR με τη σειρά του εννοείται πως είναι μια προσφορά του MAD TV και του Metal Hammer, του οποίου τυγχάνω και συντάκτης, αλλά, μα τον Άδη, οι συνεχείς μου αναφορές στο περιοδικό δεν πρόκεινται περί προώθησης και δεν έχουν διαφημιστικό, κερδοσκοπικό, ή κοκορευτικό χαρακτήρα. Όλοι άλλωστε γνωρίζουμε ότι η διαφήμιση οδηγεί σε εμπορευματοποίηση και απundergroundοποίηση, και οτιδήποτε είναι εμπορικό δεν είναι τρου χέβι φάκιν μέταλ. Και μιας που τ'αναλύσαμε κι αρχή διαλόγου κάναμε περί της απολίσθησης από τον σκοτεινό και ευγενή δρόμο του μέταλ, ας μιλήσουμε για ένα χαρακτηριστικότατο, λαμπρό, περίτρανο παράδειγμα, τους κυρίους Σε Φλόγες. Οι In Flames ξεκίνησαν την καριέρα τους στο γραφικότατο και cliche πλέον Gothenburg, ξακουστό ανά τον κόσμο για τη μυζήθρα του, τα πλεκτά του, το γεγονός ότι για κάποιον ανεκδιήγητο λόγο ένα απο τα βασικά του σύμβολα είναι ο Ποσειδώνας, μα γνωστότερο πάνω απ'όλα ως γενέτειρα του Melodic Death Metal, ή αλλιώς Gothenburg Metal. Σε αυτό το κίνημα ανήκαν αρχικά και οι In Flames, στου οποίου μάλιστα την ανάπτυξη και επιτυχία συνέβαλλαν ιδιαίτερα και εύλογα έχουν θεωρηθεί από πολλούς αυθεντία πάνω στο είδος, μαζί με τους At The Gates, τους Dark Tranquility και τους Soilwork, αν και οι τελευταίοι έχουν αρχίσει και απορούν αν ακόμα και οι μητέρες τους ενδιαφέρονται έστω και λιιιιιγο που υπάρχουν. Πιθανότατα ακόμα κι αυτές μόνο In Flames ακούνε. Οι In Flames λοιπόν όπως έλεγα, έγραφαν στα πρώτα χρόνια της καρίερας τους τη μία επιτυχία μετά την άλλη, και δικαιολογημένα απέκτησαν σταδιακά ένα σταθερό, πιστό fanbase παγκοσμίως. Το fanbase αυτό μεγάλωνε όλο και περισσότερο και έφτασε στο απόγειο το 2000 με 2002. Μέχρι τότε, οι δίσκοι των In Flames ήταν οι εξής: Lunar Strain, The Jester Race, Whoracle, Colony, Clayman. Και τα 5 αυτά album διατηρούσαν εώς τότε το 'ορθό' melodic death metal ύφος των In Flames, με μια αισθητή αλλά αποδεκτή εξέλιξη.
Το 2002 οι In Flames ηχογράφησαν το αμφιλεγόμενο Reroute To Remain, το οποίο σηματοδοτεί και την αρχή του τέλους για τους In Flames όπως τους γνωρίζαμε. Σε αυτόν τον δίσκο οι In Flames άρχισαν να πειραματίζονται λίγο περισσότερο, επηρεασμένοι κυρίως από την περίφημη αμερικανιά που διαφθείρει και μολύνει τα πάντα, αυτή τη φορά με την μορφή της Nu Metal or something. Εκεί παρατηρήθηκε το εξής αξιοπερίεργο: Το fanbase που ανέφερα πριν άρχισε να τσατίζεται με το 'ξεπούλημα' των In Flames και να συρρικνώνεται, ενώ, από την άλλη μεριά του Ατλαντικού κυρίως, άρχισε να αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα άλλο ένα fanbase που προτιμούσε τα νέα στοιχεία των In Flames. Το ίδιο το album είναι κάπως παράδοξο, γιατί άλλα κομμάτια είναι ωραία κι άλλα είναι μολυσμένα απο την αρρώστια, συνεπώς σε αφήνει με μια απορία στα χείλη σχετικά με το τί ακριβώς να πιστέψεις. Οι πωλήσεις λοιπόν αυξήθηκαν, οι In Flames ικανοποιήθηκαν με τα λεφτά που 'κονόμησαν και, μιας και απολάμβαναν την νέα τους στροφή, συνέχισαν ακάθεκτοι. Επόμενο album ήταν το Soundtrack to Your Escape. Ακόμη χειρότερο από το προηγούμενο, με περισσότερα 'alternative metal' στοιχεία έναντι των 'melodic death', ανάγκασε το αυθεντικό fanbase να απομακρυνθεί σιγά σιγά από το κάποτε αγαπημένο τουσ συγκρότημα, ενώ άρχισαν να προσελκύονται όλο και περισσότερα Broooootal παιδάκια. Το επόμενο album, με τίτλο Come Clarity, ουσιαστικά τα ισοπέδωσε όλα. Οι In Flames πλέον δεν διατηρούσαν σχεδόν κανέναν δεσμό με τις ρίζες τους και σε αυτό το σημείο μπορούν να χαρακτηριστούν metalcore. Επιπλέον, μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι οι In Flames είχαν χάσει το μυαλό τους, και μόνο κοιτάζωντας το CD cover. Ένας τύπος πού έχει ξεριζώσει την καρδιά του και τη προσφέρει με πόνο και χαμηλωμένο βλέμμα, προφανώς σε κάποια κοπέλα. Ουάου. Είμαι σίγουρος ότι συγκινήθηκε μέχρι και ο Edward του Twilight, ο ορισμός του brutal. Φυσικά, από αυτο το album και στο εξής, σχεδόν κανένας από το παλιό fanbase δεν έχει παραμείνει πιστός στους In Flames. Το Come Clarity μολοταύτα, χάρη στην σύγχρονη emo μόδα, έφτασε πολύ ψηλά στα billboards, ακόμη και νούμερο 1 σε ορισμένα. Συνεπώς, 2 χρόνια αργότερα, οι In Flames επιστρέφουν με το τελευταίο τους album με τίτλο A Sense Of Purpose, δηλαδή κάτι σαν Αίσθηση του Πρέποντος, Αίσθηση του Στόχου, κάτι τέτοιο. Φυσικά φαίνεται πως το purpose των In Flames ήταν να γίνουν ακόμη πιo emο και για τον που**ο. Κάπου εδώ οφείλω να σας υπενθυμίσω και τον βαθυστόχαστο στίχο "Στόχος είναι τα λεφτά". Τέλοσπαντων, πάμε να απολαύσουμε ένα τραγούδι των παλιών, καλών, αγαπητών In Flames και επιστρέφουμε.
Και επιστρέφουμε για άλλη μια φορά εδώ στο TV WAR, κατά τη διάρκεια του οποίου σας δίνεται το θεϊκό προνόμιο να βλέπετε το πρόσωπο μου ενώ ταυτόχρονα μαθαίνετε πράγματα για το αγαπημένο σας είδος μουσικής. Μπορείτε επίσης να επικοινωνείτε μαζί μας στέλνοντας μήνυμα στο 63825 και γράφοντας στην αρχή τη λέξη "Χάος", ή αλλιώς με e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com. Ας μιλήσουμε λίγο - λίγο όμως - για ένα συγκρότημα που τελευταία έχει αρχίσει και 'μεγαλώνει' ως προς τη φήμη. Πολλοί από εσάς θα έχετε ακούσει μια διασκευή του Final Countdown από τους Europe, σωστά; Μια διασκευή κάπως melodeath-o-powerάδικη; Πολλοί από εσάς επίσης θα νομίζετε ότι η εν λόγω διασκευή είναι προϊόν των Children of Bodom, λόγω των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων. Ε λοιπόν, σε αυτό το σημείο έχετε την τιμή να διαψευστείτε απο εμένα, τον απόλυτο, περίφημο, σκοτεινό άρχων. Η διασκευή αυτή είναι των Norther, για τους οποίους θα πούμε μερικά λόγια. Οι Norther έκαναν πρόβες στην αποθήκη του τότε κιθαρίστα των Children of Bodom, Alexander Kuoppala. Για αυτήν την ευγενική κίνηση οι Norther ένιωσαν βαθύτατα υποχρεωμένοι, και προφανώς αγάπησαν πολύ τους Children of Bodom, οπότε αποφάσισαν να προσπαθήσουν να γίνουν ολόιδοι με αυτούς, μουσικά και εμφανισιακά. Συγκεκριμένα ο Petri Lindroos, πρώην τραγουδιστής και κιθαρίστας των Norther, ερωτεύτηκε τον Alexi Laiho και έθεσε σκοπό της ζωής του να τον αντιγράφει στα πάντα. Στάση παιξίματος, πόζες σε φωτογραφίες, φωνητικά, ο τύπος μέχρι και το μαλλί του έβαψε για να κάνει τον Laiho να τον προσέξει, αλλά ο Laiho ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε. Όπως όμως λένε οι φίλοι μας οι Βιετναμέζοι... ή οι Νιγηριανοί...; Όπως λένε κάποιοι που παραείναι μη-brutal τέλοσπαντων για να τους θυμάμαι, <<Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις>>, και συνεπώς δύο εικόνες ισούνται με...εεεεμ... μισό.
...
....ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ! Ποτέ δεν ήμουν καλός στα μαθηματικά, αλλά και πάλι, ποιός χρειάζεται τα μαθηματικά όταν είναι ο Warlord όλων των ελλήνων μεταλλάδων; Τέλοσπαντων, όπως έλεγα, αυτές οι δύο εικόνες μιλούν από μόνες τους.
Alexi: Πραγματικά, αυτός ο τύπος με αντιγράφει τόσο πολύ... και γενικά το συγκρότημά του μας αντιγράφει.
Πάκος: ....Alexi;
Alexi: Ναι;
Πάκος: Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που είσαι πίσω από τις κουρτίνες;
Alexi: Ναι.
Πάκος: Ναι, ποιός είναι αυτός ο λόγος;
Alexi: Δεν ήξερα πως να φύγω από το κτίριο την περασμένη εβδομάδα, οπότε έμεινα εδώ. Αναγκάστικα να φάω μερικές κάμερες. Πώς μπορώ να φύγω;
Πάκος: Κάποιος από το κανάλι να οδηγήσει τον κύριο Laiho έξω παρακαλώ.
Alexi: Ευχαριστώ. Πραγματικά, αυτά τα κτίρια με μπερδεύουν, στην Φινλανδία συνήθως σε όλα τα κτίρια υπάρχουν παράθυρα, οπότε απλά πηδάω και βγ --
Πάκος: Ναι, ναι, οκ, σε ευχαριστούμε Alexi.
Alexi: Πάντως οι Norther δεν είναι ευπρόσδεκτοι στο Hate Crew μου.
Πάκος: Οκ.
... Δεν τον πιστεύω αυτόν τον τύπο. Τέλοσπάντων, έχασα την πίστη μου στην ανθρωπότητα τώρα, οπότε πάρτε απλά ένα video. Κάνω διάλλειμα. Πώπω...
Μετά από αυτό το... συγκλονιστικό συμβάν και ένα video από Norther επιστρέφουμε για το καθιερωμένο και ιερό metal mail. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
<<Καλησπέρα Πάκο. Θέλω να σε ρωτήσω τι κάνει έναν άνθρωπο πραγματικό μεταλά>>
Ποταπίσκε φίλε μου, μεταλάς δε γίνεσαι, γεννιέσαι. Σωστός μεταλάς είναι αυτός ο οποίος τρώει ατσάλι, κατουράει ατσάλι και αναπνέει ατσάλι. Σωστός μεταλάς είναι αυτός ο οποίος είναι τόσο brutal και μακάβριος που έχει κόλλημα με την Αννούλα. Σωστός μεταλάς είναι αυτός που πίνει μπύρες ενώ οδηγάει Harley και ταυτόχρονα βαράει τη γυναίκα του με ένα μπαστούνι golf. Σωστός μεταλάς είναι ο εξής κύριος:
Αυτός, κυρίες και κύριοι, είναι ένας true brother of metal. And for that, I salute him. Ελπίζω να σε διαφώτισα.
<<ΠΑΚΟ, ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΜΟΥ. ΠΡΙΝ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ IN FLAMES ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΟΧΙ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΝΑ ΒΡΙΖΩ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, IQ, ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ.>>
Εεεεμ...υποθέτω ότι εννοείς από το album Reroute to Remain; To Cloud Connected είναι τρομερό κομμάτι, το Free Fall και το Dark Signs είναι καλούτσικα... ε δεν πρόκειται να κάτσω να σου φτιάξω λεπτομερή λίστα κιόλας. Είπαμε, προσφέρω γνώση, αλλά με μέτρο.
<<Πάκο, είναι αλήθεια ότι οι Arcturus θα ξαναενωθούν; Μάρκος>>
Μάρκο, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Προς το παρόν δεν έχει γίνει καν κάποια επίσημη δήλωση ότι μπορεί να ξαναβγάλουν κάποιο δίσκο, αλλά o Hellhammer εχει δηλώσει πως "ένα Arcturus reunion είναι αναπόφευκτο" και ο Garm έχει δείξει ενδιαφέρον για μια τέτοια κίνηση. Ειδικά τώρα που ο ICS Vortex έφυγε από τους Dimmu Borgir και θέλει να "αναστήσει ένα ή τρία συγκροτήματα", ακούγονται πολλά. Το θέμα είναι, ποιός θα είναι ο τραγουδιστής εκ των δύο; Ένα ντουέτο πάντως πιστεύω θα ήταν εξωπραγματικό. Ίδωμεν.
<<Καλησπέρα Πάκο. Μήπως πήγες στους Ulver; Αν ναι, τι έχεις να πεις;>>
Καλησπέρα και σε εσένα φίλε μου. Πράγματι πήγα στους Ulver, αλλά όσα κι αν πω θα είναι λίγα. Ειλικρινά, νιώθω ότι διδάχθηκα σε εκείνη την συναυλία. Τι να πρωτοσχολιάσω; Την τρομερή ερμηνεία; Τα καταπληκτικά φωνητικά του Garm, που είναι ακόμα καλύτερα live απ'ότι σε studio; Την ανατριχιαστική λεπτομέρεια στα τραγούδια; Τα video που έπαιζαν διαρκώς πίσω από τη σκηνή και συνόδευαν τέλεια κάθε τραγούδι; Τέλος, όλοι όσοι ήταν εκεί είχαν την τιμή να ακούσουν live το Troldskog Faren Vild, το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησαν ποτέ οι Ulver, έναν black metal ύμνο που ποτέ ξανά δεν έχει παιχτεί live. Προσωπικά, ανατρίχιασα και ίσως να είχα δακρύσει αν δεν ήμουν ο Πάκος, αλλά τα συναισθήματα μου έχουν πεθάνει από τότε που αποφάσισα να περπατήσω στον σκοτεινό metal δρόμο. Όπως και να΄χει, ειλικρινά λυπάμαι για αυτούς που δεν πήγαν σε αυτήν τη συναυλία.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να απαντήσω κι άλλες αγαθές ερωτήσεις, αλλά η εκπομπή έφτασε στο τέλος της. Τελευταίο video για σήμερα, η μοναδική και πιθανότατα τελευταία ερμηνεία του Troldskog Faren Vild, live. Από εμένα, καληνύχτα. Και να θυμάστε: STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!!!!!
Το 2002 οι In Flames ηχογράφησαν το αμφιλεγόμενο Reroute To Remain, το οποίο σηματοδοτεί και την αρχή του τέλους για τους In Flames όπως τους γνωρίζαμε. Σε αυτόν τον δίσκο οι In Flames άρχισαν να πειραματίζονται λίγο περισσότερο, επηρεασμένοι κυρίως από την περίφημη αμερικανιά που διαφθείρει και μολύνει τα πάντα, αυτή τη φορά με την μορφή της Nu Metal or something. Εκεί παρατηρήθηκε το εξής αξιοπερίεργο: Το fanbase που ανέφερα πριν άρχισε να τσατίζεται με το 'ξεπούλημα' των In Flames και να συρρικνώνεται, ενώ, από την άλλη μεριά του Ατλαντικού κυρίως, άρχισε να αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα άλλο ένα fanbase που προτιμούσε τα νέα στοιχεία των In Flames. Το ίδιο το album είναι κάπως παράδοξο, γιατί άλλα κομμάτια είναι ωραία κι άλλα είναι μολυσμένα απο την αρρώστια, συνεπώς σε αφήνει με μια απορία στα χείλη σχετικά με το τί ακριβώς να πιστέψεις. Οι πωλήσεις λοιπόν αυξήθηκαν, οι In Flames ικανοποιήθηκαν με τα λεφτά που 'κονόμησαν και, μιας και απολάμβαναν την νέα τους στροφή, συνέχισαν ακάθεκτοι. Επόμενο album ήταν το Soundtrack to Your Escape. Ακόμη χειρότερο από το προηγούμενο, με περισσότερα 'alternative metal' στοιχεία έναντι των 'melodic death', ανάγκασε το αυθεντικό fanbase να απομακρυνθεί σιγά σιγά από το κάποτε αγαπημένο τουσ συγκρότημα, ενώ άρχισαν να προσελκύονται όλο και περισσότερα Broooootal παιδάκια. Το επόμενο album, με τίτλο Come Clarity, ουσιαστικά τα ισοπέδωσε όλα. Οι In Flames πλέον δεν διατηρούσαν σχεδόν κανέναν δεσμό με τις ρίζες τους και σε αυτό το σημείο μπορούν να χαρακτηριστούν metalcore. Επιπλέον, μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι οι In Flames είχαν χάσει το μυαλό τους, και μόνο κοιτάζωντας το CD cover. Ένας τύπος πού έχει ξεριζώσει την καρδιά του και τη προσφέρει με πόνο και χαμηλωμένο βλέμμα, προφανώς σε κάποια κοπέλα. Ουάου. Είμαι σίγουρος ότι συγκινήθηκε μέχρι και ο Edward του Twilight, ο ορισμός του brutal. Φυσικά, από αυτο το album και στο εξής, σχεδόν κανένας από το παλιό fanbase δεν έχει παραμείνει πιστός στους In Flames. Το Come Clarity μολοταύτα, χάρη στην σύγχρονη emo μόδα, έφτασε πολύ ψηλά στα billboards, ακόμη και νούμερο 1 σε ορισμένα. Συνεπώς, 2 χρόνια αργότερα, οι In Flames επιστρέφουν με το τελευταίο τους album με τίτλο A Sense Of Purpose, δηλαδή κάτι σαν Αίσθηση του Πρέποντος, Αίσθηση του Στόχου, κάτι τέτοιο. Φυσικά φαίνεται πως το purpose των In Flames ήταν να γίνουν ακόμη πιo emο και για τον που**ο. Κάπου εδώ οφείλω να σας υπενθυμίσω και τον βαθυστόχαστο στίχο "Στόχος είναι τα λεφτά". Τέλοσπαντων, πάμε να απολαύσουμε ένα τραγούδι των παλιών, καλών, αγαπητών In Flames και επιστρέφουμε.
Και επιστρέφουμε για άλλη μια φορά εδώ στο TV WAR, κατά τη διάρκεια του οποίου σας δίνεται το θεϊκό προνόμιο να βλέπετε το πρόσωπο μου ενώ ταυτόχρονα μαθαίνετε πράγματα για το αγαπημένο σας είδος μουσικής. Μπορείτε επίσης να επικοινωνείτε μαζί μας στέλνοντας μήνυμα στο 63825 και γράφοντας στην αρχή τη λέξη "Χάος", ή αλλιώς με e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com. Ας μιλήσουμε λίγο - λίγο όμως - για ένα συγκρότημα που τελευταία έχει αρχίσει και 'μεγαλώνει' ως προς τη φήμη. Πολλοί από εσάς θα έχετε ακούσει μια διασκευή του Final Countdown από τους Europe, σωστά; Μια διασκευή κάπως melodeath-o-powerάδικη; Πολλοί από εσάς επίσης θα νομίζετε ότι η εν λόγω διασκευή είναι προϊόν των Children of Bodom, λόγω των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων. Ε λοιπόν, σε αυτό το σημείο έχετε την τιμή να διαψευστείτε απο εμένα, τον απόλυτο, περίφημο, σκοτεινό άρχων. Η διασκευή αυτή είναι των Norther, για τους οποίους θα πούμε μερικά λόγια. Οι Norther έκαναν πρόβες στην αποθήκη του τότε κιθαρίστα των Children of Bodom, Alexander Kuoppala. Για αυτήν την ευγενική κίνηση οι Norther ένιωσαν βαθύτατα υποχρεωμένοι, και προφανώς αγάπησαν πολύ τους Children of Bodom, οπότε αποφάσισαν να προσπαθήσουν να γίνουν ολόιδοι με αυτούς, μουσικά και εμφανισιακά. Συγκεκριμένα ο Petri Lindroos, πρώην τραγουδιστής και κιθαρίστας των Norther, ερωτεύτηκε τον Alexi Laiho και έθεσε σκοπό της ζωής του να τον αντιγράφει στα πάντα. Στάση παιξίματος, πόζες σε φωτογραφίες, φωνητικά, ο τύπος μέχρι και το μαλλί του έβαψε για να κάνει τον Laiho να τον προσέξει, αλλά ο Laiho ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε. Όπως όμως λένε οι φίλοι μας οι Βιετναμέζοι... ή οι Νιγηριανοί...; Όπως λένε κάποιοι που παραείναι μη-brutal τέλοσπαντων για να τους θυμάμαι, <<Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις>>, και συνεπώς δύο εικόνες ισούνται με...εεεεμ... μισό.
...
....ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ! Ποτέ δεν ήμουν καλός στα μαθηματικά, αλλά και πάλι, ποιός χρειάζεται τα μαθηματικά όταν είναι ο Warlord όλων των ελλήνων μεταλλάδων; Τέλοσπαντων, όπως έλεγα, αυτές οι δύο εικόνες μιλούν από μόνες τους.
Alexi: Πραγματικά, αυτός ο τύπος με αντιγράφει τόσο πολύ... και γενικά το συγκρότημά του μας αντιγράφει.
Πάκος: ....Alexi;
Alexi: Ναι;
Πάκος: Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που είσαι πίσω από τις κουρτίνες;
Alexi: Ναι.
Πάκος: Ναι, ποιός είναι αυτός ο λόγος;
Alexi: Δεν ήξερα πως να φύγω από το κτίριο την περασμένη εβδομάδα, οπότε έμεινα εδώ. Αναγκάστικα να φάω μερικές κάμερες. Πώς μπορώ να φύγω;
Πάκος: Κάποιος από το κανάλι να οδηγήσει τον κύριο Laiho έξω παρακαλώ.
Alexi: Ευχαριστώ. Πραγματικά, αυτά τα κτίρια με μπερδεύουν, στην Φινλανδία συνήθως σε όλα τα κτίρια υπάρχουν παράθυρα, οπότε απλά πηδάω και βγ --
Πάκος: Ναι, ναι, οκ, σε ευχαριστούμε Alexi.
Alexi: Πάντως οι Norther δεν είναι ευπρόσδεκτοι στο Hate Crew μου.
Πάκος: Οκ.
... Δεν τον πιστεύω αυτόν τον τύπο. Τέλοσπάντων, έχασα την πίστη μου στην ανθρωπότητα τώρα, οπότε πάρτε απλά ένα video. Κάνω διάλλειμα. Πώπω...
Μετά από αυτό το... συγκλονιστικό συμβάν και ένα video από Norther επιστρέφουμε για το καθιερωμένο και ιερό metal mail. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.
<<Καλησπέρα Πάκο. Θέλω να σε ρωτήσω τι κάνει έναν άνθρωπο πραγματικό μεταλά>>
Ποταπίσκε φίλε μου, μεταλάς δε γίνεσαι, γεννιέσαι. Σωστός μεταλάς είναι αυτός ο οποίος τρώει ατσάλι, κατουράει ατσάλι και αναπνέει ατσάλι. Σωστός μεταλάς είναι αυτός ο οποίος είναι τόσο brutal και μακάβριος που έχει κόλλημα με την Αννούλα. Σωστός μεταλάς είναι αυτός που πίνει μπύρες ενώ οδηγάει Harley και ταυτόχρονα βαράει τη γυναίκα του με ένα μπαστούνι golf. Σωστός μεταλάς είναι ο εξής κύριος:
Αυτός, κυρίες και κύριοι, είναι ένας true brother of metal. And for that, I salute him. Ελπίζω να σε διαφώτισα.
<<ΠΑΚΟ, ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΜΟΥ. ΠΡΙΝ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ IN FLAMES ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΟΧΙ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΝΑ ΒΡΙΖΩ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, IQ, ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ.>>
Εεεεμ...υποθέτω ότι εννοείς από το album Reroute to Remain; To Cloud Connected είναι τρομερό κομμάτι, το Free Fall και το Dark Signs είναι καλούτσικα... ε δεν πρόκειται να κάτσω να σου φτιάξω λεπτομερή λίστα κιόλας. Είπαμε, προσφέρω γνώση, αλλά με μέτρο.
<<Πάκο, είναι αλήθεια ότι οι Arcturus θα ξαναενωθούν; Μάρκος>>
Μάρκο, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Προς το παρόν δεν έχει γίνει καν κάποια επίσημη δήλωση ότι μπορεί να ξαναβγάλουν κάποιο δίσκο, αλλά o Hellhammer εχει δηλώσει πως "ένα Arcturus reunion είναι αναπόφευκτο" και ο Garm έχει δείξει ενδιαφέρον για μια τέτοια κίνηση. Ειδικά τώρα που ο ICS Vortex έφυγε από τους Dimmu Borgir και θέλει να "αναστήσει ένα ή τρία συγκροτήματα", ακούγονται πολλά. Το θέμα είναι, ποιός θα είναι ο τραγουδιστής εκ των δύο; Ένα ντουέτο πάντως πιστεύω θα ήταν εξωπραγματικό. Ίδωμεν.
<<Καλησπέρα Πάκο. Μήπως πήγες στους Ulver; Αν ναι, τι έχεις να πεις;>>
Καλησπέρα και σε εσένα φίλε μου. Πράγματι πήγα στους Ulver, αλλά όσα κι αν πω θα είναι λίγα. Ειλικρινά, νιώθω ότι διδάχθηκα σε εκείνη την συναυλία. Τι να πρωτοσχολιάσω; Την τρομερή ερμηνεία; Τα καταπληκτικά φωνητικά του Garm, που είναι ακόμα καλύτερα live απ'ότι σε studio; Την ανατριχιαστική λεπτομέρεια στα τραγούδια; Τα video που έπαιζαν διαρκώς πίσω από τη σκηνή και συνόδευαν τέλεια κάθε τραγούδι; Τέλος, όλοι όσοι ήταν εκεί είχαν την τιμή να ακούσουν live το Troldskog Faren Vild, το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησαν ποτέ οι Ulver, έναν black metal ύμνο που ποτέ ξανά δεν έχει παιχτεί live. Προσωπικά, ανατρίχιασα και ίσως να είχα δακρύσει αν δεν ήμουν ο Πάκος, αλλά τα συναισθήματα μου έχουν πεθάνει από τότε που αποφάσισα να περπατήσω στον σκοτεινό metal δρόμο. Όπως και να΄χει, ειλικρινά λυπάμαι για αυτούς που δεν πήγαν σε αυτήν τη συναυλία.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να απαντήσω κι άλλες αγαθές ερωτήσεις, αλλά η εκπομπή έφτασε στο τέλος της. Τελευταίο video για σήμερα, η μοναδική και πιθανότατα τελευταία ερμηνεία του Troldskog Faren Vild, live. Από εμένα, καληνύχτα. Και να θυμάστε: STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!!!!!
Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009
TV War - Episode 2
Καλησπέρα σε όλους σας, άλλη μια εκπομπή TV WAR ξεκινάει! Είμαι ο Πάκος Χερβανίδης - ΝΑΙ ρε φίλε, είμαι ο Πάκος Χερβανίδης! - και θα βρίσκομαι στους δέκτες σας για τις επόμενες 2 ώρες για να γεμίζω νόημα και ομορφιά τις κατά τ'άλλα βαρετές, βρώμικες metal ζωές σας. Εάν σε οποιοδήποτε σημείο θελήσετε να αγγίξετε τις τηλεοράσεις σας, είστε απόλυτα κατανοητοί και δικαιολογημένοι και σας δίνω το πράσινο φως. Τρόποι επικοινωνίας, e-mail sto metalftw@omgopakosgamaei.com, ή μήνυμα στο 63825 με τη λέξη "Χάος" στην αρχή και στη συνέχεια τις ηλίθιες, κακόμοιρες απορίες ή δηλώσεις σας. Στη σημερινή εκπομπή θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε ζωντανά μια συνέντευξη που θα διεξαχθεί εδώ, στο TV WAR του Metal Hammer και του MAD TV και του ίδιου του Thor. Τώρα, ποιός θα είναι ο συνομιλητής μου δε θα σας το αποκαλύψω, για να έχετε αγωνία και να ανεβούν και οι δείκτες τηλεθέασης. Πριν από αυτό όμως, ας μιλήσουμε λίγο για ένα πολύ αξιόλογο συγκρότημα, τους Mastodon. Οι Mastodon λοιπόν είναι 4 επιζώντες της παλαιολιθικής εποχής, που, θέλοντας να τιμήσουν την εποχή τους, έδωσαν την ονομασία του αγαπημένου τους δεινοσαύρου στο συγκρότημα και έχουν ακόμη γένια που ανήκουν στο 1.000.000 π.Χ. Μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων περιπλανιούνταν νομαδικά και συχνά έρχονταν αντιμέτωποι με άλλους λαούς. Φημολογείται μάλιστα πως μια φορά, όταν κατέβηκαν προς την Λατινική Αμερική, μπήκαν καταλάθος στη σπηλιά του Cavalera, ο οποίος μονομιάς φώναξε FUUUUUUUUCK και τους επιτέθηκε, και ίσα ίσα γλίτωσαν από την οργή του. Βεβαίως, με την πάροδο των χρώνων αναγκαστικά προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα και τελικά εγκαταστάθηκαν στην νότια Αμερική, από όπου δέχθηκαν πολλές redneck επιρροές, όπως κακόγουστα μουστάκια, υπερβολικά πολλά και ανούσια tattoos και φαβορίτες που ξεπερνούν τα 2 μέτρα. Τρέφονται κυρίως με βαριά, down-tuned riffs, οστά νεκρών ζώων και θηλαστικά που οι ίδιοι κυνηγούν σε διάφορα δάση και ζούγκλες ανά τον κόσμο. Τρέφουν κάποιο αρκετά αψυχολόγητο μίσος για τις φάλαινες, ειδικά τις άσπρες, και προτρέπουν όλους τους ανθρώπους παγκοσμίως να τις τρυπούν στο μάτι. Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως σε κάποια περίοδο οι δεινόσαυροι και οι φάλαινες είχαν εμπλακεί σε έναν πολυ αιματηρό και σκληρό πόλεμο, του οποίου νικητές ήταν οι φάλαινες, και πως αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι, οι καλύτεροι φίλοι των Mastodon. Εδώ λοιπόν και εκατομμύρια χρόνια, οι Mastodon προσπαθούν απελπισμένα να εκδικηθούν τις φάλαινες και έχουν πιστούς συμμάχους τους Ιάπωνες φαλαινοθήρες με κοινό σύνθημα το FUCK YOU, WHAAALE!! Λόγω αυτής της τάσης, είναι ορκισμένοι εχθροί των Gojira, οι οποίοι έχουν θέσει ως απότερο σκοπό της ζωής τους να προστατεύσουν τις φάλαινες - ιδίως τις ιπτάμενες. Για τους Gojira θα μιλήσουμε άλλη φορά, προς το παρόν μιλάμε για τους Mastodon.
Οι Mastodon λοιπόν, εγκατεστημένοι πλέον στην Νότια Αμερική, αποφάσισαν μια μέρα να παρατήσουν τις σοδιές με το καλαμπόκι τους και να ξεκινήσουν μια μπάντα, της οποίας η μουσική θα ήταν ένα progressive μείγμα που θα περιείχε τη σκληρότητα του ιζηματογενούς πετρώματος και προιστορικού παγετώνα και την αλητεία του Texas. Λίγα χρόνια αργότερα, έιχαν ήδη γίνει πασίγνωστοι, καθώς όχι μόνο το μείγμα αυτό που επεδίωκαν ήταν πολύ πετυχημένο, αλλά και και λόγω της συνήθειάς τους να βγαίνουν τραμπουκικά στη σκήνη με συγκροτήματα που έκαναν support και να παίζουν τραγούδια μαζί τους απρόσκλητοι, the dinosaur way. Πριν μερικά χρόνια, ο ηγέτης και πιο σκληρός Homo Sapiens του συγκροτήματος, ο Brent Hinds, έφαγε μπουνίδια από τον Shavo Odadjian των System of a Down και έναν άλλον τύπο που, χωρίς πλάκα τώρα, ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιός είναι, και έχω αρχίσει να απορώ αν και ο ίδιος ξέρει. Τέλος πάντων, ο Brent Hinds πέρασε μερικές μέρες στο νοσοκομέιο και ύστερα επέστρεψε σπίτι του. Συντετριμμένος από αυτή του την ήττα, την οποία θεώρησε ντροπή και ατίμωση όλου του δεινοσαυρικού γένους, άρχισε να πνίγει την θλίψη του γράφοντας μουσική 24 ώρες το 24ωρο και πίνοντας Red Bull. Οι εγκεφαλικές αλλοιώσεις και η ψυχική διαταραχή απο τα μπουνίδια, καθώς και η αυπνία, είχαν ως αποτέλεσμα έναν αρκετά διαφορετικό ήχο στο τελευταίο τους album, και μόνο ένας θεός ξέρει πως σκατά χαρακτηρίζεται. Σε δεύτερη ανάλυση, όμως, δεν ξέρω πως χαρακτηρίζεται, οπότε ούτε ο θεός ξέρει. Φυσικά, άλλαξε αισθητά και το θέμα των στίχων. Η ιστορία του album είναι αυτή ενός παραπληγικόυ που για να κινηθεί πρέπει να βγει από το σώμα του και να πάει στο διάστημα. Εκέι χάνεται και τελικά μπαίνει σε μια μαύρη τρύπα και γνωρίζει κάτι Ρώσους και τον βάζουν στο σώμα του Rasputin, o οποίος τελικά πεθαίνει από τον τσάρο και μετά ο Rasputin προσπαθεί να βοηθήσει τον παραπληγικό να μπεί στο σώμα του, αλλά τελικά τους στέκεται εμπόδιο ο Σατανάς.... Μου φαίνεται πως το μυαλό του Brent Hinds απλά είχε γίνει σκατά. Εκτός αυτού, προφανώς δεν μπορούσε να κουνηθεί από το ξύλο, και άρχισε να σκέφτεται θεωρίες για το πως θα κινηθεί, και έτσι εμπνεύστηκε και έγραψε ό,τι μαλακία του κατέβηκε. Τέλοσπάντων, ιδού! Το πρώτο video clip της ημέρας, που δείχνει τους Mastodon στο κανονικό τους περιβάλλον.
Αυτό το yeti ή ό,τι είναι τελοσπάντων στο τέλος του video, με κάνει πάντοτε να θυμάμαι εκείνη την ημέρα που σκότωσα τους γονείς μου και τους έφαγα διότι δεν ήταν αρκετά hardcore ώστε να είναι γονείς μου. Ωραίες μέρες, ωραίες μέρες...
Επιστρέφουμε λοιπόν στο TV WAR και αφού μιλήσαμε για τους Mastodon, ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω με ποιόν πρόκειται να μιλήσω εδώ, live, απόψε, τώρα. Στο πλευρό μου λοιπόν βρίσκεται μια γνωστή φιγούρα του metal, ο καλύτερος νεαρός κιθαρίστας - όπως έχουν αναδείξει ορισμένες έρευνες - του κόσμου, κατευθείαν από την Φινλανδία, είναι οοοοο..... Alexi Laiho, frontman των Children of Bodom! Alexi, χαιρέτα το κοινό σου.
Alexi: Μισό, βάφω τα νύχια μου.
Πάκος: Α, οκ.
....
Πάκος: Παρακολουθείτε λοιπόν live το βάψιμο νυχιών του Laiho.
....
Πάκος: Άντε.
Alexi: Τι?
Πάκος: Άντε!
Alexi: Sorry γι'αυτό παιδιά, όταν είσαι μεγάλος, παγκοσμίου φήμης rawkstar δεν γίνεται να σε βλέπει ο κόσμος όπως όπως.
Πάκος: Είμαι σίγουρος πως το κοινό δεν έχει κανένα πρόβλημα Alexi, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι νόμιζα πως το make-up σου θα το κάνει κάποιος ειδικός.
Alexi: Όχι, όχι, το κάνω μόνος μου. Βλέπεις, η μητέρα μου ήθελε κοριτσάκι, οπότε από μικρό με έντυνε με κοριτσίστικα ρούχα και μου έπαιρνε Barbies, οπότε εξοικειώθηκα νωρίς με αυτές τις τέχνες. Αργότερα η μητέρα μου μου αγόρασε μία πλαστική κιθάρα Candy Girls, και τότε εισάχθηκα στον μαγικό κόσμο της μουσικής. Έπαιζα περίπου 20 ώρες την ημέρα, 3 ώρες τραβούσα μαλακία για να γίνει πιο γρήγορη η κίνηση των καρπών μου, και την υπολοιπή μία έβαφα τα νύχια μου. Όπως καταλαβαίνετε, υπήρχε ελάχιστος χρόνος για πνευματική / εγκεφαλική ανάπτυξη και γι'αυτό δεν είμαι και πολύ έξυπνος. Βασικά, το μεγαλύτερο μέρος του μυαλού μου ξέρει να επεξεργάζεται μόνο νότες και σολίδια. Δεν είχα ποτέ την δυνατότητα να σκεφτώ δικό μου ψευδώνυμο, οπότε απλώς έκλεψα το όνομα ενός τραγουδιού των W.A.S.P. Πλάκα είχε.
Πάκος: Ωπ, ωπ, μιάς και το ανέφερες, πάμε να το δούμε και επιστρέφουμε.
Alexi: ΧΑΧΑ, η κιθάρα μου έχει video clip.
Πάκος: Yes indeed. Alexi, θέλω να μας μιλήσεις λίγο για τις μουσικές επιρροές σου και τη στιχουργική των Children of Bodom.
Alexi: Εντάξει. Κοίταξε. Μια μέρα, εκεί που έπαιζα κιθάρα, άνοιξα την τηλεόραση. Είδα ένα live του Μalmsteen. Η ψυχή μου ταράχτηκε. Παραήταν μεγάλο για να το συλλάβει το μικροσκοπικό μυαλό μου. Βασικά, έπεσα κάτω και άρχισα να βγάζω αφρούς από το στόμα. Ήμουν επίσημα συντετριμμένος πνευματικά, ήμουν σίγουρος ότι είχα έρθει στη ζωή για να παίζω neo-classical metal. Φυσικά απέτυχα σε αυτό, καθώς τελικά η μουσική μας είναι ό,τι να'ναι, αλλά παραμένει γαμάτη.
Πάκος: Πάντως παρατηρείται εύκολα μια μεγάλη αλλαγή στη μουσική σας στα 3 τελευταία album. Πώς το εξηγείς αυτό;
Alexi: Λίγο μετά την ηχογράφηση του Follow the Reaper, είχα μια δεύτερη αποκάλυψη. Εκεί που έπαιζα κιθάρα, άνοιξα την τηλεόραση. Εκεί το είδα. Το καινούριο single του Eminem. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που πόνεσα. Το πουλί μου σκλήρυνε. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τότε κατάλαβα πως στη μουσική μου έπρεπε να βάλω στίχους που να θυμίζουν rap. Συνεπώς, στα 3 τελευταία album ούτε καν ξέρω τι εννοώ στους στίχους που γράφω, απλά γράφω ότι είμαστε γαμάτοι και ότι τους νικάμε όλους πάντα και προσθέτω πολλές βρισιές γιατί είναι COOL! Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε να ιδρύσω και ένα φανταστικό group του οποίου να είμαστε όλοι μέλη για να γαμάμε τους απ'έξω. Voila! Το Hate Crew ήταν πλέον έτοιμο. Τέλος, στο κομμάτι Living Dead Beat ραπάρω ως tribute για τον Eminem.
Πάκος: Ναι, ωραία όλα αυτά, αλλά εγώ σε ρώτησα για τη μουσική, όχι για τους στίχους.
Alexi: Α, ναι. Ε, όπως σου είπα, δεν είμαι και πολύ έξυπνος. Ε απλά στο Hate Crew Deathroll και το Are You Dead Yet? το μυαλό μου είχε γίνει κιμάς από τις αποκαλύψεις και το αλκοόλ, οπότε άρχισα να γράφω ακόμα πιο ό,τι να'ναι. Έπειτα, στο Blooddrunk, είχα μια τρίτη αποκάλυψη. Εκεί που έπαιζα κιθάρα, μπήκα στο Youtube. Στα Recommended Videos είδα ένα video clip των The Haunted. Όλη την ημέρα κάτι με βασάνιζε. Το βράδυ, είδα στον ύπνο μου τον Dolving αγκαλιά με τον Eminem και τον Malmsteen. Συνεπώς, αποφάσισα να προσπαθήσω να κάνω τα riffs μας λίγο πιο thrash. Απέτυχα.
Πάκος: Σε γενικές γραμμές, εσύ πως θα χαρακτήριζες τη μουσική σας;
Alexi: Θέλω να πιστεύω ότι παίζουμε Power-classical Rap. To power-classical είναι λέξη που έφτιαξα εγώ. Είναι power και neo-classical μαζί. Πιστεύω πρέπει να γίνει επίσημος όρος και να μπέι στο Oxford Dictionary με επεξήγηση: "Hate crew is a cool guy, eh plays power-classical rap and doesn't afraid of anything (sic)".
Πάκος: Πολύ ωραία. Πριν μερικές μέρες κάναμε ένα διαδικτυακό γκάλοπ για να δούμε ποιά είναι η αγαπημένη λέξη των Bodom fans. Τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:
a) Fuck - 10%
b) Children - 12%
b) Bodom - 29%
d) Hate - 26%
e) Crew - 16%
f) Lake - 7%
H δική σου αγαπημένη λέξη ποιά είναι;
Alexi: Tο The.
Πάκος: Δεν είσαι και πολύ έξυπνος, ε;
Alexi: Μπα.
Πάκος: Λοιπόν Alexi, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.
Alexi: Κι εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο μου.
Πάκος: Πάμε να ακούσουμε ένα κομμάτι από Children of Bodom, όχι όμως το Downfall γιατί δεν θέλουμε να είμαστε cliche, και επιστρέφουμε αμέσως με METAL MAIL!
Φτάσαμε λοιπόν για άλλη μια φορά στο σημείο που εγώ, ο Πάκος Χερβανίδης αυτοπροσώπως, η μετενσάρκωση του Λεωνίδα, του William Wallace και του Ατίλα σε ένα σώμα, ο παντοδύναμος, παντοκράτορας, πανέμορφος μεταλάς, θα απαντήσω στις παπαρδέλες σας.
<<Καλησπέρα Πάκο. Δεν ξέρω να χρησιμοποιώ το Google γιατί το IQ μου είναι τραγικά χαμηλό. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μου λίγη από τη σκοτεινή απόκρυφή σου γνώση και να μου πεις πότε οι Metallica έγραψαν το Master of Puppets;>>
Πανίβλακα φίλε μου, το ερώτημα σου σηκώνει πολύ κουβέντα, αλλά θα μείνω στα βασικά. Το album γράφτηκε το 1986, αλλά εγώ προτιμώ να λέω την περίοδο που οι Metallica ήταν ακόμα μεθυσμένοι και high. Όταν αυτή η περίοδος έληξε, τότε απλά σταμάτησαν να είναι καλοί. Και μετά σου λένε οτι τα ναρκωτικά και το αλκοόλ κάνουν κακό.
<<Πάκο, θέλω να σε ρωτήσω τί γνώμη έχεις για το κομμάτι Carrion από Parkway Drive. Βασίλης.>>
Το studio με ακούει? Θέλω αμέσως τώρα να εντοπίσετε την τοποθεσία του Βασίλη, να βρείτε όλα του τα στοιχεία και να μου πείτε στο επόμενο video clip την διεύθυνση του σπιτιού του. Βασίλη, σε μερικές ημέρες θα έχεις μάθει πολύ καλά τι πιστεύω για τους Parkway Drive. Να με περιμένεις.
<<Πάκο, χαιρετώ. Τι πιστεύεις για την 'μεταγραφή' του Fredrik Akesson από τους Arch Enemy στους Opeth;>>
Σε όποιο συγκρότημα και να πάει, κακάσχημος θα παραμείνει. Άσε που, επειδή σε κάθε live πάω backstage διότι είμαι ο Πάκος, όταν είχα πάει backstage στους Opeth, ο Fredrik έτρωγε ένα ζωντανό κουνάβι και γελούσε. Ήταν μια τρομαχτική εμπειρία. Τελοσπάντων, όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό, πιστεύω ότι η απουσία του Lindgren είναι αισθητή. O Akesson παραείναι τεχνικός για τους Opeth. Σίγουρα η αλλαγή στο στυλ των Opeth οφείλεται κυρίως στον Akerfeldt, αφού αυτός είναι ο βασικός συνθέτης, αλλά δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι τα μέλη ενός συγκροτήματος παίζουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Πάρε τον Garm Rygg. Βάλ'τον μαζί με τους My Chemical Romance. Θα παίζουν avant-garde? Πιστεύω συμφωνούμε... Άλλωστε, αν διαφωνείτε, προφανώς δεν έχετε ιδέα τι λέτε, ποταπά metalheadόνια. Πάμε μια να ακούσουμε ένα κομμάτι και επιστρέφουμε σε λίγο με λίγο ακόμα metal mail και το κλείσιμο της εκπομπής.
Fuck yeah, At The Gates. Πάμε λοιπόν να διαβάσουμε λίγες ακόμη καθυστερημένες απορίες.
...Άκυρο, με ειδοποιούν απο το κανάλι ότι αυτό το επεισόδιο είναι ήδη πολύ μεγάλο και κουραστικό, οπότε σας αφήνω. Το ξέρω, το ξέρω, θέλετε να με δείτε παραπάνω, αλλά αυτά έχει η ζωή ενός χοντρού, μαλλιαρού, βρώμικου, άσχημου μεταλά. Μέχρι την επόμενη Τετάρτη, STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!!!!
Οι Mastodon λοιπόν, εγκατεστημένοι πλέον στην Νότια Αμερική, αποφάσισαν μια μέρα να παρατήσουν τις σοδιές με το καλαμπόκι τους και να ξεκινήσουν μια μπάντα, της οποίας η μουσική θα ήταν ένα progressive μείγμα που θα περιείχε τη σκληρότητα του ιζηματογενούς πετρώματος και προιστορικού παγετώνα και την αλητεία του Texas. Λίγα χρόνια αργότερα, έιχαν ήδη γίνει πασίγνωστοι, καθώς όχι μόνο το μείγμα αυτό που επεδίωκαν ήταν πολύ πετυχημένο, αλλά και και λόγω της συνήθειάς τους να βγαίνουν τραμπουκικά στη σκήνη με συγκροτήματα που έκαναν support και να παίζουν τραγούδια μαζί τους απρόσκλητοι, the dinosaur way. Πριν μερικά χρόνια, ο ηγέτης και πιο σκληρός Homo Sapiens του συγκροτήματος, ο Brent Hinds, έφαγε μπουνίδια από τον Shavo Odadjian των System of a Down και έναν άλλον τύπο που, χωρίς πλάκα τώρα, ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιός είναι, και έχω αρχίσει να απορώ αν και ο ίδιος ξέρει. Τέλος πάντων, ο Brent Hinds πέρασε μερικές μέρες στο νοσοκομέιο και ύστερα επέστρεψε σπίτι του. Συντετριμμένος από αυτή του την ήττα, την οποία θεώρησε ντροπή και ατίμωση όλου του δεινοσαυρικού γένους, άρχισε να πνίγει την θλίψη του γράφοντας μουσική 24 ώρες το 24ωρο και πίνοντας Red Bull. Οι εγκεφαλικές αλλοιώσεις και η ψυχική διαταραχή απο τα μπουνίδια, καθώς και η αυπνία, είχαν ως αποτέλεσμα έναν αρκετά διαφορετικό ήχο στο τελευταίο τους album, και μόνο ένας θεός ξέρει πως σκατά χαρακτηρίζεται. Σε δεύτερη ανάλυση, όμως, δεν ξέρω πως χαρακτηρίζεται, οπότε ούτε ο θεός ξέρει. Φυσικά, άλλαξε αισθητά και το θέμα των στίχων. Η ιστορία του album είναι αυτή ενός παραπληγικόυ που για να κινηθεί πρέπει να βγει από το σώμα του και να πάει στο διάστημα. Εκέι χάνεται και τελικά μπαίνει σε μια μαύρη τρύπα και γνωρίζει κάτι Ρώσους και τον βάζουν στο σώμα του Rasputin, o οποίος τελικά πεθαίνει από τον τσάρο και μετά ο Rasputin προσπαθεί να βοηθήσει τον παραπληγικό να μπεί στο σώμα του, αλλά τελικά τους στέκεται εμπόδιο ο Σατανάς.... Μου φαίνεται πως το μυαλό του Brent Hinds απλά είχε γίνει σκατά. Εκτός αυτού, προφανώς δεν μπορούσε να κουνηθεί από το ξύλο, και άρχισε να σκέφτεται θεωρίες για το πως θα κινηθεί, και έτσι εμπνεύστηκε και έγραψε ό,τι μαλακία του κατέβηκε. Τέλοσπάντων, ιδού! Το πρώτο video clip της ημέρας, που δείχνει τους Mastodon στο κανονικό τους περιβάλλον.
Αυτό το yeti ή ό,τι είναι τελοσπάντων στο τέλος του video, με κάνει πάντοτε να θυμάμαι εκείνη την ημέρα που σκότωσα τους γονείς μου και τους έφαγα διότι δεν ήταν αρκετά hardcore ώστε να είναι γονείς μου. Ωραίες μέρες, ωραίες μέρες...
Επιστρέφουμε λοιπόν στο TV WAR και αφού μιλήσαμε για τους Mastodon, ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω με ποιόν πρόκειται να μιλήσω εδώ, live, απόψε, τώρα. Στο πλευρό μου λοιπόν βρίσκεται μια γνωστή φιγούρα του metal, ο καλύτερος νεαρός κιθαρίστας - όπως έχουν αναδείξει ορισμένες έρευνες - του κόσμου, κατευθείαν από την Φινλανδία, είναι οοοοο..... Alexi Laiho, frontman των Children of Bodom! Alexi, χαιρέτα το κοινό σου.
Alexi: Μισό, βάφω τα νύχια μου.
Πάκος: Α, οκ.
....
Πάκος: Παρακολουθείτε λοιπόν live το βάψιμο νυχιών του Laiho.
....
Πάκος: Άντε.
Alexi: Τι?
Πάκος: Άντε!
Alexi: Sorry γι'αυτό παιδιά, όταν είσαι μεγάλος, παγκοσμίου φήμης rawkstar δεν γίνεται να σε βλέπει ο κόσμος όπως όπως.
Πάκος: Είμαι σίγουρος πως το κοινό δεν έχει κανένα πρόβλημα Alexi, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι νόμιζα πως το make-up σου θα το κάνει κάποιος ειδικός.
Alexi: Όχι, όχι, το κάνω μόνος μου. Βλέπεις, η μητέρα μου ήθελε κοριτσάκι, οπότε από μικρό με έντυνε με κοριτσίστικα ρούχα και μου έπαιρνε Barbies, οπότε εξοικειώθηκα νωρίς με αυτές τις τέχνες. Αργότερα η μητέρα μου μου αγόρασε μία πλαστική κιθάρα Candy Girls, και τότε εισάχθηκα στον μαγικό κόσμο της μουσικής. Έπαιζα περίπου 20 ώρες την ημέρα, 3 ώρες τραβούσα μαλακία για να γίνει πιο γρήγορη η κίνηση των καρπών μου, και την υπολοιπή μία έβαφα τα νύχια μου. Όπως καταλαβαίνετε, υπήρχε ελάχιστος χρόνος για πνευματική / εγκεφαλική ανάπτυξη και γι'αυτό δεν είμαι και πολύ έξυπνος. Βασικά, το μεγαλύτερο μέρος του μυαλού μου ξέρει να επεξεργάζεται μόνο νότες και σολίδια. Δεν είχα ποτέ την δυνατότητα να σκεφτώ δικό μου ψευδώνυμο, οπότε απλώς έκλεψα το όνομα ενός τραγουδιού των W.A.S.P. Πλάκα είχε.
Πάκος: Ωπ, ωπ, μιάς και το ανέφερες, πάμε να το δούμε και επιστρέφουμε.
Alexi: ΧΑΧΑ, η κιθάρα μου έχει video clip.
Πάκος: Yes indeed. Alexi, θέλω να μας μιλήσεις λίγο για τις μουσικές επιρροές σου και τη στιχουργική των Children of Bodom.
Alexi: Εντάξει. Κοίταξε. Μια μέρα, εκεί που έπαιζα κιθάρα, άνοιξα την τηλεόραση. Είδα ένα live του Μalmsteen. Η ψυχή μου ταράχτηκε. Παραήταν μεγάλο για να το συλλάβει το μικροσκοπικό μυαλό μου. Βασικά, έπεσα κάτω και άρχισα να βγάζω αφρούς από το στόμα. Ήμουν επίσημα συντετριμμένος πνευματικά, ήμουν σίγουρος ότι είχα έρθει στη ζωή για να παίζω neo-classical metal. Φυσικά απέτυχα σε αυτό, καθώς τελικά η μουσική μας είναι ό,τι να'ναι, αλλά παραμένει γαμάτη.
Πάκος: Πάντως παρατηρείται εύκολα μια μεγάλη αλλαγή στη μουσική σας στα 3 τελευταία album. Πώς το εξηγείς αυτό;
Alexi: Λίγο μετά την ηχογράφηση του Follow the Reaper, είχα μια δεύτερη αποκάλυψη. Εκεί που έπαιζα κιθάρα, άνοιξα την τηλεόραση. Εκεί το είδα. Το καινούριο single του Eminem. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που πόνεσα. Το πουλί μου σκλήρυνε. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τότε κατάλαβα πως στη μουσική μου έπρεπε να βάλω στίχους που να θυμίζουν rap. Συνεπώς, στα 3 τελευταία album ούτε καν ξέρω τι εννοώ στους στίχους που γράφω, απλά γράφω ότι είμαστε γαμάτοι και ότι τους νικάμε όλους πάντα και προσθέτω πολλές βρισιές γιατί είναι COOL! Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε να ιδρύσω και ένα φανταστικό group του οποίου να είμαστε όλοι μέλη για να γαμάμε τους απ'έξω. Voila! Το Hate Crew ήταν πλέον έτοιμο. Τέλος, στο κομμάτι Living Dead Beat ραπάρω ως tribute για τον Eminem.
Πάκος: Ναι, ωραία όλα αυτά, αλλά εγώ σε ρώτησα για τη μουσική, όχι για τους στίχους.
Alexi: Α, ναι. Ε, όπως σου είπα, δεν είμαι και πολύ έξυπνος. Ε απλά στο Hate Crew Deathroll και το Are You Dead Yet? το μυαλό μου είχε γίνει κιμάς από τις αποκαλύψεις και το αλκοόλ, οπότε άρχισα να γράφω ακόμα πιο ό,τι να'ναι. Έπειτα, στο Blooddrunk, είχα μια τρίτη αποκάλυψη. Εκεί που έπαιζα κιθάρα, μπήκα στο Youtube. Στα Recommended Videos είδα ένα video clip των The Haunted. Όλη την ημέρα κάτι με βασάνιζε. Το βράδυ, είδα στον ύπνο μου τον Dolving αγκαλιά με τον Eminem και τον Malmsteen. Συνεπώς, αποφάσισα να προσπαθήσω να κάνω τα riffs μας λίγο πιο thrash. Απέτυχα.
Πάκος: Σε γενικές γραμμές, εσύ πως θα χαρακτήριζες τη μουσική σας;
Alexi: Θέλω να πιστεύω ότι παίζουμε Power-classical Rap. To power-classical είναι λέξη που έφτιαξα εγώ. Είναι power και neo-classical μαζί. Πιστεύω πρέπει να γίνει επίσημος όρος και να μπέι στο Oxford Dictionary με επεξήγηση: "Hate crew is a cool guy, eh plays power-classical rap and doesn't afraid of anything (sic)".
Πάκος: Πολύ ωραία. Πριν μερικές μέρες κάναμε ένα διαδικτυακό γκάλοπ για να δούμε ποιά είναι η αγαπημένη λέξη των Bodom fans. Τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:
a) Fuck - 10%
b) Children - 12%
b) Bodom - 29%
d) Hate - 26%
e) Crew - 16%
f) Lake - 7%
H δική σου αγαπημένη λέξη ποιά είναι;
Alexi: Tο The.
Πάκος: Δεν είσαι και πολύ έξυπνος, ε;
Alexi: Μπα.
Πάκος: Λοιπόν Alexi, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.
Alexi: Κι εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο μου.
Πάκος: Πάμε να ακούσουμε ένα κομμάτι από Children of Bodom, όχι όμως το Downfall γιατί δεν θέλουμε να είμαστε cliche, και επιστρέφουμε αμέσως με METAL MAIL!
Φτάσαμε λοιπόν για άλλη μια φορά στο σημείο που εγώ, ο Πάκος Χερβανίδης αυτοπροσώπως, η μετενσάρκωση του Λεωνίδα, του William Wallace και του Ατίλα σε ένα σώμα, ο παντοδύναμος, παντοκράτορας, πανέμορφος μεταλάς, θα απαντήσω στις παπαρδέλες σας.
<<Καλησπέρα Πάκο. Δεν ξέρω να χρησιμοποιώ το Google γιατί το IQ μου είναι τραγικά χαμηλό. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μου λίγη από τη σκοτεινή απόκρυφή σου γνώση και να μου πεις πότε οι Metallica έγραψαν το Master of Puppets;>>
Πανίβλακα φίλε μου, το ερώτημα σου σηκώνει πολύ κουβέντα, αλλά θα μείνω στα βασικά. Το album γράφτηκε το 1986, αλλά εγώ προτιμώ να λέω την περίοδο που οι Metallica ήταν ακόμα μεθυσμένοι και high. Όταν αυτή η περίοδος έληξε, τότε απλά σταμάτησαν να είναι καλοί. Και μετά σου λένε οτι τα ναρκωτικά και το αλκοόλ κάνουν κακό.
<<Πάκο, θέλω να σε ρωτήσω τί γνώμη έχεις για το κομμάτι Carrion από Parkway Drive. Βασίλης.>>
Το studio με ακούει? Θέλω αμέσως τώρα να εντοπίσετε την τοποθεσία του Βασίλη, να βρείτε όλα του τα στοιχεία και να μου πείτε στο επόμενο video clip την διεύθυνση του σπιτιού του. Βασίλη, σε μερικές ημέρες θα έχεις μάθει πολύ καλά τι πιστεύω για τους Parkway Drive. Να με περιμένεις.
<<Πάκο, χαιρετώ. Τι πιστεύεις για την 'μεταγραφή' του Fredrik Akesson από τους Arch Enemy στους Opeth;>>
Σε όποιο συγκρότημα και να πάει, κακάσχημος θα παραμείνει. Άσε που, επειδή σε κάθε live πάω backstage διότι είμαι ο Πάκος, όταν είχα πάει backstage στους Opeth, ο Fredrik έτρωγε ένα ζωντανό κουνάβι και γελούσε. Ήταν μια τρομαχτική εμπειρία. Τελοσπάντων, όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό, πιστεύω ότι η απουσία του Lindgren είναι αισθητή. O Akesson παραείναι τεχνικός για τους Opeth. Σίγουρα η αλλαγή στο στυλ των Opeth οφείλεται κυρίως στον Akerfeldt, αφού αυτός είναι ο βασικός συνθέτης, αλλά δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι τα μέλη ενός συγκροτήματος παίζουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Πάρε τον Garm Rygg. Βάλ'τον μαζί με τους My Chemical Romance. Θα παίζουν avant-garde? Πιστεύω συμφωνούμε... Άλλωστε, αν διαφωνείτε, προφανώς δεν έχετε ιδέα τι λέτε, ποταπά metalheadόνια. Πάμε μια να ακούσουμε ένα κομμάτι και επιστρέφουμε σε λίγο με λίγο ακόμα metal mail και το κλείσιμο της εκπομπής.
Fuck yeah, At The Gates. Πάμε λοιπόν να διαβάσουμε λίγες ακόμη καθυστερημένες απορίες.
...Άκυρο, με ειδοποιούν απο το κανάλι ότι αυτό το επεισόδιο είναι ήδη πολύ μεγάλο και κουραστικό, οπότε σας αφήνω. Το ξέρω, το ξέρω, θέλετε να με δείτε παραπάνω, αλλά αυτά έχει η ζωή ενός χοντρού, μαλλιαρού, βρώμικου, άσχημου μεταλά. Μέχρι την επόμενη Τετάρτη, STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!!!!
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
TV War - Episode 1
Καλησπέρα, είμαι ο Πάκος Χερβανίδης και βλέπετε το TV WAR του Metal Hammer, του MAD TV, της Toyota και των Autobots. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο metalftw@omgopakosgamaei.com ή στέλνοντας μήνυμα στο 63825 και γράφοντας στην αρχή τη λέξη "Χάος". Αυτήν την εβδομάδα 5 τυχεροί θα κερδίσουν μια συλλεκτική φιγούρα του Gaahl σε προσωπικές στιγμές με τον Κωστέτσο και μια αποκλειστική φωτογραφία του δασύτριχού μου στήθους με background τους Καταράκτες του Νιαγάρα. Υπενθυμίζω ότι εχθές κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του Metal Hammer το οποίο περιέχει ένα 20σέλιδο αφιέρωμα στους Nightwish. Τα κυριότερα σημεία του αφιερώματος αφορούν αγγέλους, ελπίδες, άσχημες frontwomen, tips για το πώς να φοράτε bandana για να κρύβετε το μεγάλο σας μέτωπο, πώς να αντιγράφετε πιστά τον Johnny Depp, πώς να είστε εντελώς unoriginal ως προς τους στίχους και, φυσικά, το αγαπημένο όλων των Nightwish fans: τις ευχές! Ως γνωστόν οι Nightwish, ώντας κατ'εξοχήν μια Νυχτοευχή, εύχονται πολλά πράγματα, οπώς να είχαν έναν άγγελο, να έδυαν με τον ήλιο, να έπεφτε ανακουφιστική βροχή, να ονειρεύονταν ξανά, και άλλα πολλά, τα οποία μπορείτε να βρείτε σε μια λεπτομερής λίστα 2 σελίδων που περιέχει όλες τις ευχές που έχουν κάνει ποτέ. Το νέο Metal Hammer περιέχει ακόμη άρθρα για τους Kamelot - αφού για κάποιον ανεξήγητο λόγο σχεδόν σε κάθε τεύχος υπάρχει κάποιο άρθρο για αυτούς -, τους Deicide, τους Anthrax, τους Anal Cunt, τους Stormlord, τους Chemical Brothers, τους Jonas Brothers, τους Super Mario Brothers, και τον Tus. Πάμε να δούμε τώρα ένα video από Behemoth και επιστρέφουμε σύντομα με νέα για τους Cannibal Corpse.
Όσο κι αν είναι εμπνευσμένο, κλεμμένο, ή και ακόμη σχεδόν πανομοιότυπο με το Be All, End All των Anthrax, παραμένει αναμφισβήτητα... μαμηστερό τραγούδι. Όπως λοιπόν σας υποσχέθηκα πριν εγώ, ο Πάκος Χερβανίδης, ο εκπρόσωπος του metal κοινού, ο παντογνώστης όσον αφορά τη metal μουσική, ο πνευματικός και σωματικός ηγέτης όλων εσάς που με παρακολουθείτε εναγωνίως, προχωρούμε σε νέα για τους Cannibal Corpse και συγκεκριμένα για τον George Fisher, γνωστότερο ως Corpsegrinder που είναι το stage name του! Ο εν λόγω λοιπόν κύριος αναθεώρησε και αποφάσισε να κάνει reroll Alliance! Μερικά χρόνια μετά το πασίγνωστο πλέον video στο οποίο κάνει λόγο για το World of Warcraft και δηλώνει περήφανα την αφοσίωσή του στον στρατό της Horde, το μίσος του για τα Gnomes και τα emo, cock-sucking - όπως τα χαρακτηρίζει - Night Elves, o Corpsegrinder προβαίνει σε νέες δηλώσεις, τις οποίες έχω σε αυτό το χαρτί που κρατάω σε κάθε εκπομπή στα χέρια μου και πιθανώς έχει εν μέρει ενωθεί με την ψυχή μου. Λέει, λοιπόν, ο Corpsegrinder <<Καθόμουν μια μέρα στο tourbus και απολάμβανα τσόντες με βιασμούς πτωμάτων και ξεκοίλιασμα και χύσιμο στο πάγκρεας, ώσπου αποφάσισα να ανεβάσω λίγο τον Warlock μου. Πήγα λοιπόν να κάνω grind - corpsegrind, χοχο! - στο Borean Tundra και ξαφνικά βλέπω ένα Orc με όνομα Fackthehoard.>>. Σε αυτό το σημέιο δεν μου επιτρέπουν από το κανάλι να σας πω τι ακριβώς λέει λόγω υπερβολικής και τερατώδους βίας, η οποία θα προκαλούσε εγκεφαλική αιμοραγία στον μέσο άνθρωπο. Προχωράω λοιπόν μερικές γραμμές πιο κάτω. Χμμμ, το έχασα κι εγώ... *μουρμουριστά* ...Βαριοπούλα... Εντόσθια..... Σκατά.... Λαρύγγι.... Κολπικά υγρά.... Τεμάχιζα...εεεεμμμμ....κωλοτρυπίδα... Να το! Λέει λοιπόν πιο κάτω: <<Οπότε έκανα reroll έναν Human Warrior PROTECTION ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΟΙ PROTECTION ΑΞΙΖΟΥΝ, και θα τον βρω και θα του γα....>> και σε αυτό το σημέιο και πάλι δεν έχω το δικαίωμα να διαβάσω παρακάτω. Πάμε να ακούσουμε λοιπόν ένα τραγούδι το οποίο πιθανώς να εκφράζει τι θα ήθελε να κάνει ο Corpsegrinder στον παίχτη με τον χαρακτήρα Fackthehoard.
Επιστρέφουμε, λοιπόν, στο TV WAR, υπενθυμίζω τους τρόπους επικοινωνίας, e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com ή μήνυμα στο 63825 με την λέξη "Χάος" στην αρχή. Πάμε λοιπόν στην ουσία της εκπομπής, το metal mail, μέσω του οποίου εσείς, οι ταπεινοί, αμαθείς, ανίδεοι, άσχετοι μεταλάδες μιλάτε με εμένα, το δεξί χέρι του Darth Vader, για να αποκτήσετε κομμάτι της απέραντης σοφίας μου.
<<Πάκο, άκουσα πως το καλοκαίρι θα κάνουν συναυλία στην Ελλάδα οι Zonaria φορώντας ζωνάρια. Μιχάλης>>
Μιχάλη, μαθητή μου, ακόμη κάτι τέτοιο δεν είναι σίγουρο, έχει όμως όντως ακουστεί αυτό που λες και μάλιστα φημολογείται ότι θα έρθουν μαζί με τους Megadeth, αν φυσικά ο κύριος Dave Mustaine αποφασίσει ότι τα ζωνάρια δεν είναι υβριστικά προς τον θεό και δεν αντιτίθενται στο λόγο του χριστού.
<<Πάκο, έχω φρικάρει! Δε μπορώ να πιστέψω ότι οι καραγκιόζηδες οι Dimmu Borgir έδιωξαν τον Vortex και τον Mustis! Να δω τι θα κάνουν τώρα! Πάνος>>
Πάνο, πιστεύω όλοι όσοι ακούνε Dimmu Burger -- Borgir εννόω, συμμερίζονται τον πόνο σου, εκτός από εμένα, γιατί εγώ είμαι ο Πάκος και δεν νιώθω ποτέ πόνο. Που λες λοιπόν ο Shagrath κατηγόρησε τον Vortex και τον Mustis ότι δεν προσέφεραν τίποτα στο συγκρότημα, ενώ η αλήθεια είναι πως αυτοί οι δύο έκαναν τις περισσότερες συνθέσεις. Ο Mustis συγκεκριμένα σε μια συνέντευξη χλεύασε τον Shagrath και είπε πως είναι αστείο που κατηγορεί αυτόν και τον Vortex για απραξία, αφού οι δύο αυτοί έχουν ήδη συνθέσει τα περισσότερα κομμάτια του επόμενου δίσκου των Borgir. Τραγικό. Όσο για την απορία σου, ας πούμε απλώς ότι ο Shagrath θα έχει πλέον να ανησυχεί για περισσότερα πράγματα πέρα από το style του goatee του και τα superawesome tattoos του. Ίσως να με πιάσει η φιλανθρωπία μου και να προσφερθώ να συμπληρώσω εγώ το κενό που άφησαν οι προηγούμενοι δύο, ή και να γίνω εγώ μόνος μου οι Dimmu Borgir, καθώς είναι γνωστό ότι στη κιθάρα ισούμαι με 2 Loomis, στο μπάσο με 2 DiGiorgioυς, στα τύμπανα με Hellhammer και Lombardo, στα πλήκτρα με Beethoven και Warman και στα φωνητικά... λίγο Glen Benton, λίγο Halford, λίγο Anselmo, λίγο απ'όλα.
<<Καλησπέρα Πάκο, σε παρακολουθώ εδώ και χρόνια και πρέπει να πω ότι η εκπομπή σου είναι τουλάχιστον τέλεια. Βάλε λίγο Nevermore να γουστάρουμε!>>
Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ, προσπαθώ πάντοτε όσο καλύτερα μπορώ να σας απελευθερώσω από τα δεσμά της άγνοιας. Επίσης, από το στόμα σου και στου θεού - εμού - το αυτί η παράκληση σου! Πάμε να ακούσουμε το I, Voyager από Nevermore και επιστρέφουμε αμέσως για το κλείσιμο της εκπομπής.
Αυτά λοιπόν για απόψε, άλλη μία εκπομπή TV WAR σε συνεργασία με την Legion of Doom και την Mordor φτάνει στο τέλος της! Σας εύχομαι καλό ξημέρωμα και υπέροχα όνειρα με εμένα με βελούδινα εσώρουχα. Σας αφήνω με ένα bonus video. Μέχρι την επόμενη Τετάρτη, STAY METULE, STAY BROOOOOTAL!!!!
Όσο κι αν είναι εμπνευσμένο, κλεμμένο, ή και ακόμη σχεδόν πανομοιότυπο με το Be All, End All των Anthrax, παραμένει αναμφισβήτητα... μαμηστερό τραγούδι. Όπως λοιπόν σας υποσχέθηκα πριν εγώ, ο Πάκος Χερβανίδης, ο εκπρόσωπος του metal κοινού, ο παντογνώστης όσον αφορά τη metal μουσική, ο πνευματικός και σωματικός ηγέτης όλων εσάς που με παρακολουθείτε εναγωνίως, προχωρούμε σε νέα για τους Cannibal Corpse και συγκεκριμένα για τον George Fisher, γνωστότερο ως Corpsegrinder που είναι το stage name του! Ο εν λόγω λοιπόν κύριος αναθεώρησε και αποφάσισε να κάνει reroll Alliance! Μερικά χρόνια μετά το πασίγνωστο πλέον video στο οποίο κάνει λόγο για το World of Warcraft και δηλώνει περήφανα την αφοσίωσή του στον στρατό της Horde, το μίσος του για τα Gnomes και τα emo, cock-sucking - όπως τα χαρακτηρίζει - Night Elves, o Corpsegrinder προβαίνει σε νέες δηλώσεις, τις οποίες έχω σε αυτό το χαρτί που κρατάω σε κάθε εκπομπή στα χέρια μου και πιθανώς έχει εν μέρει ενωθεί με την ψυχή μου. Λέει, λοιπόν, ο Corpsegrinder <<Καθόμουν μια μέρα στο tourbus και απολάμβανα τσόντες με βιασμούς πτωμάτων και ξεκοίλιασμα και χύσιμο στο πάγκρεας, ώσπου αποφάσισα να ανεβάσω λίγο τον Warlock μου. Πήγα λοιπόν να κάνω grind - corpsegrind, χοχο! - στο Borean Tundra και ξαφνικά βλέπω ένα Orc με όνομα Fackthehoard.>>. Σε αυτό το σημέιο δεν μου επιτρέπουν από το κανάλι να σας πω τι ακριβώς λέει λόγω υπερβολικής και τερατώδους βίας, η οποία θα προκαλούσε εγκεφαλική αιμοραγία στον μέσο άνθρωπο. Προχωράω λοιπόν μερικές γραμμές πιο κάτω. Χμμμ, το έχασα κι εγώ... *μουρμουριστά* ...Βαριοπούλα... Εντόσθια..... Σκατά.... Λαρύγγι.... Κολπικά υγρά.... Τεμάχιζα...εεεεμμμμ....κωλοτρυπίδα... Να το! Λέει λοιπόν πιο κάτω: <<Οπότε έκανα reroll έναν Human Warrior PROTECTION ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΟΙ PROTECTION ΑΞΙΖΟΥΝ, και θα τον βρω και θα του γα....>> και σε αυτό το σημέιο και πάλι δεν έχω το δικαίωμα να διαβάσω παρακάτω. Πάμε να ακούσουμε λοιπόν ένα τραγούδι το οποίο πιθανώς να εκφράζει τι θα ήθελε να κάνει ο Corpsegrinder στον παίχτη με τον χαρακτήρα Fackthehoard.
Επιστρέφουμε, λοιπόν, στο TV WAR, υπενθυμίζω τους τρόπους επικοινωνίας, e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com ή μήνυμα στο 63825 με την λέξη "Χάος" στην αρχή. Πάμε λοιπόν στην ουσία της εκπομπής, το metal mail, μέσω του οποίου εσείς, οι ταπεινοί, αμαθείς, ανίδεοι, άσχετοι μεταλάδες μιλάτε με εμένα, το δεξί χέρι του Darth Vader, για να αποκτήσετε κομμάτι της απέραντης σοφίας μου.
<<Πάκο, άκουσα πως το καλοκαίρι θα κάνουν συναυλία στην Ελλάδα οι Zonaria φορώντας ζωνάρια. Μιχάλης>>
Μιχάλη, μαθητή μου, ακόμη κάτι τέτοιο δεν είναι σίγουρο, έχει όμως όντως ακουστεί αυτό που λες και μάλιστα φημολογείται ότι θα έρθουν μαζί με τους Megadeth, αν φυσικά ο κύριος Dave Mustaine αποφασίσει ότι τα ζωνάρια δεν είναι υβριστικά προς τον θεό και δεν αντιτίθενται στο λόγο του χριστού.
<<Πάκο, έχω φρικάρει! Δε μπορώ να πιστέψω ότι οι καραγκιόζηδες οι Dimmu Borgir έδιωξαν τον Vortex και τον Mustis! Να δω τι θα κάνουν τώρα! Πάνος>>
Πάνο, πιστεύω όλοι όσοι ακούνε Dimmu Burger -- Borgir εννόω, συμμερίζονται τον πόνο σου, εκτός από εμένα, γιατί εγώ είμαι ο Πάκος και δεν νιώθω ποτέ πόνο. Που λες λοιπόν ο Shagrath κατηγόρησε τον Vortex και τον Mustis ότι δεν προσέφεραν τίποτα στο συγκρότημα, ενώ η αλήθεια είναι πως αυτοί οι δύο έκαναν τις περισσότερες συνθέσεις. Ο Mustis συγκεκριμένα σε μια συνέντευξη χλεύασε τον Shagrath και είπε πως είναι αστείο που κατηγορεί αυτόν και τον Vortex για απραξία, αφού οι δύο αυτοί έχουν ήδη συνθέσει τα περισσότερα κομμάτια του επόμενου δίσκου των Borgir. Τραγικό. Όσο για την απορία σου, ας πούμε απλώς ότι ο Shagrath θα έχει πλέον να ανησυχεί για περισσότερα πράγματα πέρα από το style του goatee του και τα superawesome tattoos του. Ίσως να με πιάσει η φιλανθρωπία μου και να προσφερθώ να συμπληρώσω εγώ το κενό που άφησαν οι προηγούμενοι δύο, ή και να γίνω εγώ μόνος μου οι Dimmu Borgir, καθώς είναι γνωστό ότι στη κιθάρα ισούμαι με 2 Loomis, στο μπάσο με 2 DiGiorgioυς, στα τύμπανα με Hellhammer και Lombardo, στα πλήκτρα με Beethoven και Warman και στα φωνητικά... λίγο Glen Benton, λίγο Halford, λίγο Anselmo, λίγο απ'όλα.
<<Καλησπέρα Πάκο, σε παρακολουθώ εδώ και χρόνια και πρέπει να πω ότι η εκπομπή σου είναι τουλάχιστον τέλεια. Βάλε λίγο Nevermore να γουστάρουμε!>>
Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ, προσπαθώ πάντοτε όσο καλύτερα μπορώ να σας απελευθερώσω από τα δεσμά της άγνοιας. Επίσης, από το στόμα σου και στου θεού - εμού - το αυτί η παράκληση σου! Πάμε να ακούσουμε το I, Voyager από Nevermore και επιστρέφουμε αμέσως για το κλείσιμο της εκπομπής.
Αυτά λοιπόν για απόψε, άλλη μία εκπομπή TV WAR σε συνεργασία με την Legion of Doom και την Mordor φτάνει στο τέλος της! Σας εύχομαι καλό ξημέρωμα και υπέροχα όνειρα με εμένα με βελούδινα εσώρουχα. Σας αφήνω με ένα bonus video. Μέχρι την επόμενη Τετάρτη, STAY METULE, STAY BROOOOOTAL!!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
