TV WAR - Episode 3

Καλησπέρα σε όλους σας, είμαι ο Πάκος Χερβανίδης, και έχετε την τιμή να βρισκομαί εδώ για να σας παρουσιάσω άλλο ένα επεισόδιο TV WAR. Το TV WAR με τη σειρά του εννοείται πως είναι μια προσφορά του MAD TV και του Metal Hammer, του οποίου τυγχάνω και συντάκτης, αλλά, μα τον Άδη, οι συνεχείς μου αναφορές στο περιοδικό δεν πρόκεινται περί προώθησης και δεν έχουν διαφημιστικό, κερδοσκοπικό, ή κοκορευτικό χαρακτήρα. Όλοι άλλωστε γνωρίζουμε ότι η διαφήμιση οδηγεί σε εμπορευματοποίηση και απundergroundοποίηση, και οτιδήποτε είναι εμπορικό δεν είναι τρου χέβι φάκιν μέταλ. Και μιας που τ'αναλύσαμε κι αρχή διαλόγου κάναμε περί της απολίσθησης από τον σκοτεινό και ευγενή δρόμο του μέταλ, ας μιλήσουμε για ένα χαρακτηριστικότατο, λαμπρό, περίτρανο παράδειγμα, τους κυρίους Σε Φλόγες. Οι In Flames ξεκίνησαν την καριέρα τους στο γραφικότατο και cliche πλέον Gothenburg, ξακουστό ανά τον κόσμο για τη μυζήθρα του, τα πλεκτά του, το γεγονός ότι για κάποιον ανεκδιήγητο λόγο ένα απο τα βασικά του σύμβολα είναι ο Ποσειδώνας, μα γνωστότερο πάνω απ'όλα ως γενέτειρα του Melodic Death Metal, ή αλλιώς Gothenburg Metal. Σε αυτό το κίνημα ανήκαν αρχικά και οι In Flames, στου οποίου μάλιστα την ανάπτυξη και επιτυχία συνέβαλλαν ιδιαίτερα και εύλογα έχουν θεωρηθεί από πολλούς αυθεντία πάνω στο είδος, μαζί με τους At The Gates, τους Dark Tranquility και τους Soilwork, αν και οι τελευταίοι έχουν αρχίσει και απορούν αν ακόμα και οι μητέρες τους ενδιαφέρονται έστω και λιιιιιγο που υπάρχουν. Πιθανότατα ακόμα κι αυτές μόνο In Flames ακούνε. Οι In Flames λοιπόν όπως έλεγα, έγραφαν στα πρώτα χρόνια της καρίερας τους τη μία επιτυχία μετά την άλλη, και δικαιολογημένα απέκτησαν σταδιακά ένα σταθερό, πιστό fanbase παγκοσμίως. Το fanbase αυτό μεγάλωνε όλο και περισσότερο και έφτασε στο απόγειο το 2000 με 2002. Μέχρι τότε, οι δίσκοι των In Flames ήταν οι εξής: Lunar Strain, The Jester Race, Whoracle, Colony, Clayman. Και τα 5 αυτά album διατηρούσαν εώς τότε το 'ορθό' melodic death metal ύφος των In Flames, με μια αισθητή αλλά αποδεκτή εξέλιξη.

Το 2002 οι In Flames ηχογράφησαν το αμφιλεγόμενο Reroute To Remain, το οποίο σηματοδοτεί και την αρχή του τέλους για τους In Flames όπως τους γνωρίζαμε. Σε αυτόν τον δίσκο οι In Flames άρχισαν να πειραματίζονται λίγο περισσότερο, επηρεασμένοι κυρίως από την περίφημη αμερικανιά που διαφθείρει και μολύνει τα πάντα, αυτή τη φορά με την μορφή της Nu Metal or something. Εκεί παρατηρήθηκε το εξής αξιοπερίεργο: Το fanbase που ανέφερα πριν άρχισε να τσατίζεται με το 'ξεπούλημα' των In Flames και να συρρικνώνεται, ενώ, από την άλλη μεριά του Ατλαντικού κυρίως, άρχισε να αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα άλλο ένα fanbase που προτιμούσε τα νέα στοιχεία των In Flames. Το ίδιο το album είναι κάπως παράδοξο, γιατί άλλα κομμάτια είναι ωραία κι άλλα είναι μολυσμένα απο την αρρώστια, συνεπώς σε αφήνει με μια απορία στα χείλη σχετικά με το τί ακριβώς να πιστέψεις. Οι πωλήσεις λοιπόν αυξήθηκαν, οι In Flames ικανοποιήθηκαν με τα λεφτά που 'κονόμησαν και, μιας και απολάμβαναν την νέα τους στροφή, συνέχισαν ακάθεκτοι. Επόμενο album ήταν το Soundtrack to Your Escape. Ακόμη χειρότερο από το προηγούμενο, με περισσότερα 'alternative metal' στοιχεία έναντι των 'melodic death', ανάγκασε το αυθεντικό fanbase να απομακρυνθεί σιγά σιγά από το κάποτε αγαπημένο τουσ συγκρότημα, ενώ άρχισαν να προσελκύονται όλο και περισσότερα Broooootal παιδάκια. Το επόμενο album, με τίτλο Come Clarity, ουσιαστικά τα ισοπέδωσε όλα. Οι In Flames πλέον δεν διατηρούσαν σχεδόν κανέναν δεσμό με τις ρίζες τους και σε αυτό το σημείο μπορούν να χαρακτηριστούν metalcore. Επιπλέον, μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι οι In Flames είχαν χάσει το μυαλό τους, και μόνο κοιτάζωντας το CD cover. Ένας τύπος πού έχει ξεριζώσει την καρδιά του και τη προσφέρει με πόνο και χαμηλωμένο βλέμμα, προφανώς σε κάποια κοπέλα. Ουάου. Είμαι σίγουρος ότι συγκινήθηκε μέχρι και ο Edward του Twilight, ο ορισμός του brutal. Φυσικά, από αυτο το album και στο εξής, σχεδόν κανένας από το παλιό fanbase δεν έχει παραμείνει πιστός στους In Flames. Το Come Clarity μολοταύτα, χάρη στην σύγχρονη emo μόδα, έφτασε πολύ ψηλά στα billboards, ακόμη και νούμερο 1 σε ορισμένα. Συνεπώς, 2 χρόνια αργότερα, οι In Flames επιστρέφουν με το τελευταίο τους album με τίτλο A Sense Of Purpose, δηλαδή κάτι σαν Αίσθηση του Πρέποντος, Αίσθηση του Στόχου, κάτι τέτοιο. Φυσικά φαίνεται πως το purpose των In Flames ήταν να γίνουν ακόμη πιo emο και για τον που**ο. Κάπου εδώ οφείλω να σας υπενθυμίσω και τον βαθυστόχαστο στίχο "Στόχος είναι τα λεφτά". Τέλοσπαντων, πάμε να απολαύσουμε ένα τραγούδι των παλιών, καλών, αγαπητών In Flames και επιστρέφουμε.




Και επιστρέφουμε για άλλη μια φορά εδώ στο TV WAR, κατά τη διάρκεια του οποίου σας δίνεται το θεϊκό προνόμιο να βλέπετε το πρόσωπο μου ενώ ταυτόχρονα μαθαίνετε πράγματα για το αγαπημένο σας είδος μουσικής. Μπορείτε επίσης να επικοινωνείτε μαζί μας στέλνοντας μήνυμα στο 63825 και γράφοντας στην αρχή τη λέξη "Χάος", ή αλλιώς με e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com. Ας μιλήσουμε λίγο - λίγο όμως - για ένα συγκρότημα που τελευταία έχει αρχίσει και 'μεγαλώνει' ως προς τη φήμη. Πολλοί από εσάς θα έχετε ακούσει μια διασκευή του Final Countdown από τους Europe, σωστά; Μια διασκευή κάπως melodeath-o-powerάδικη; Πολλοί από εσάς επίσης θα νομίζετε ότι η εν λόγω διασκευή είναι προϊόν των Children of Bodom, λόγω των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων. Ε λοιπόν, σε αυτό το σημείο έχετε την τιμή να διαψευστείτε απο εμένα, τον απόλυτο, περίφημο, σκοτεινό άρχων. Η διασκευή αυτή είναι των Norther, για τους οποίους θα πούμε μερικά λόγια. Οι Norther έκαναν πρόβες στην αποθήκη του τότε κιθαρίστα των Children of Bodom, Alexander Kuoppala. Για αυτήν την ευγενική κίνηση οι Norther ένιωσαν βαθύτατα υποχρεωμένοι, και προφανώς αγάπησαν πολύ τους Children of Bodom, οπότε αποφάσισαν να προσπαθήσουν να γίνουν ολόιδοι με αυτούς, μουσικά και εμφανισιακά. Συγκεκριμένα ο Petri Lindroos, πρώην τραγουδιστής και κιθαρίστας των Norther, ερωτεύτηκε τον Alexi Laiho και έθεσε σκοπό της ζωής του να τον αντιγράφει στα πάντα. Στάση παιξίματος, πόζες σε φωτογραφίες, φωνητικά, ο τύπος μέχρι και το μαλλί του έβαψε για να κάνει τον Laiho να τον προσέξει, αλλά ο Laiho ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε. Όπως όμως λένε οι φίλοι μας οι Βιετναμέζοι... ή οι Νιγηριανοί...; Όπως λένε κάποιοι που παραείναι μη-brutal τέλοσπαντων για να τους θυμάμαι, <<Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις>>, και συνεπώς δύο εικόνες ισούνται με...εεεεμ... μισό.

...


....ΔΥΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ! Ποτέ δεν ήμουν καλός στα μαθηματικά, αλλά και πάλι, ποιός χρειάζεται τα μαθηματικά όταν είναι ο Warlord όλων των ελλήνων μεταλλάδων; Τέλοσπαντων, όπως έλεγα, αυτές οι δύο εικόνες μιλούν από μόνες τους.





Alexi: Πραγματικά, αυτός ο τύπος με αντιγράφει τόσο πολύ... και γενικά το συγκρότημά του μας αντιγράφει.
Πάκος: ....Alexi;
Alexi: Ναι;
Πάκος: Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που είσαι πίσω από τις κουρτίνες;
Alexi: Ναι.
Πάκος: Ναι, ποιός είναι αυτός ο λόγος;
Alexi: Δεν ήξερα πως να φύγω από το κτίριο την περασμένη εβδομάδα, οπότε έμεινα εδώ. Αναγκάστικα να φάω μερικές κάμερες. Πώς μπορώ να φύγω;
Πάκος: Κάποιος από το κανάλι να οδηγήσει τον κύριο Laiho έξω παρακαλώ.
Alexi: Ευχαριστώ. Πραγματικά, αυτά τα κτίρια με μπερδεύουν, στην Φινλανδία συνήθως σε όλα τα κτίρια υπάρχουν παράθυρα, οπότε απλά πηδάω και βγ --
Πάκος: Ναι, ναι, οκ, σε ευχαριστούμε Alexi.
Alexi: Πάντως οι Norther δεν είναι ευπρόσδεκτοι στο Hate Crew μου.
Πάκος: Οκ.

... Δεν τον πιστεύω αυτόν τον τύπο. Τέλοσπάντων, έχασα την πίστη μου στην ανθρωπότητα τώρα, οπότε πάρτε απλά ένα video. Κάνω διάλλειμα. Πώπω...



Μετά από αυτό το... συγκλονιστικό συμβάν και ένα video από Norther επιστρέφουμε για το καθιερωμένο και ιερό metal mail. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

<<Καλησπέρα Πάκο. Θέλω να σε ρωτήσω τι κάνει έναν άνθρωπο πραγματικό μεταλά>>

Ποταπίσκε φίλε μου, μεταλάς δε γίνεσαι, γεννιέσαι. Σωστός μεταλάς είναι αυτός ο οποίος τρώει ατσάλι, κατουράει ατσάλι και αναπνέει ατσάλι. Σωστός μεταλάς είναι αυτός ο οποίος είναι τόσο brutal και μακάβριος που έχει κόλλημα με την Αννούλα. Σωστός μεταλάς είναι αυτός που πίνει μπύρες ενώ οδηγάει Harley και ταυτόχρονα βαράει τη γυναίκα του με ένα μπαστούνι golf. Σωστός μεταλάς είναι ο εξής κύριος:



Αυτός, κυρίες και κύριοι, είναι ένας true brother of metal. And for that, I salute him. Ελπίζω να σε διαφώτισα.

<<ΠΑΚΟ, ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΕΙΔΩΛΟ ΜΟΥ. ΠΡΙΝ ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ ΜΕΡΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΩΝ IN FLAMES ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΟΧΙ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΝΑ ΒΡΙΖΩ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, IQ, ΑΠΟΨΗ ΚΑΙ ΨΥΧΗ.>>

Εεεεμ...υποθέτω ότι εννοείς από το album Reroute to Remain; To Cloud Connected είναι τρομερό κομμάτι, το Free Fall και το Dark Signs είναι καλούτσικα... ε δεν πρόκειται να κάτσω να σου φτιάξω λεπτομερή λίστα κιόλας. Είπαμε, προσφέρω γνώση, αλλά με μέτρο.

<<Πάκο, είναι αλήθεια ότι οι Arcturus θα ξαναενωθούν; Μάρκος>>

Μάρκο, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Προς το παρόν δεν έχει γίνει καν κάποια επίσημη δήλωση ότι μπορεί να ξαναβγάλουν κάποιο δίσκο, αλλά o Hellhammer εχει δηλώσει πως "ένα Arcturus reunion είναι αναπόφευκτο" και ο Garm έχει δείξει ενδιαφέρον για μια τέτοια κίνηση. Ειδικά τώρα που ο ICS Vortex έφυγε από τους Dimmu Borgir και θέλει να "αναστήσει ένα ή τρία συγκροτήματα", ακούγονται πολλά. Το θέμα είναι, ποιός θα είναι ο τραγουδιστής εκ των δύο; Ένα ντουέτο πάντως πιστεύω θα ήταν εξωπραγματικό. Ίδωμεν.

<<Καλησπέρα Πάκο. Μήπως πήγες στους Ulver; Αν ναι, τι έχεις να πεις;>>

Καλησπέρα και σε εσένα φίλε μου. Πράγματι πήγα στους Ulver, αλλά όσα κι αν πω θα είναι λίγα. Ειλικρινά, νιώθω ότι διδάχθηκα σε εκείνη την συναυλία. Τι να πρωτοσχολιάσω; Την τρομερή ερμηνεία; Τα καταπληκτικά φωνητικά του Garm, που είναι ακόμα καλύτερα live απ'ότι σε studio; Την ανατριχιαστική λεπτομέρεια στα τραγούδια; Τα video που έπαιζαν διαρκώς πίσω από τη σκηνή και συνόδευαν τέλεια κάθε τραγούδι; Τέλος, όλοι όσοι ήταν εκεί είχαν την τιμή να ακούσουν live το Troldskog Faren Vild, το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησαν ποτέ οι Ulver, έναν black metal ύμνο που ποτέ ξανά δεν έχει παιχτεί live. Προσωπικά, ανατρίχιασα και ίσως να είχα δακρύσει αν δεν ήμουν ο Πάκος, αλλά τα συναισθήματα μου έχουν πεθάνει από τότε που αποφάσισα να περπατήσω στον σκοτεινό metal δρόμο. Όπως και να΄χει, ειλικρινά λυπάμαι για αυτούς που δεν πήγαν σε αυτήν τη συναυλία.

Λυπάμαι που δεν μπορώ να απαντήσω κι άλλες αγαθές ερωτήσεις, αλλά η εκπομπή έφτασε στο τέλος της. Τελευταίο video για σήμερα, η μοναδική και πιθανότατα τελευταία ερμηνεία του Troldskog Faren Vild, live. Από εμένα, καληνύχτα. Και να θυμάστε: STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!!!!!

TV War - Episode 2

Καλησπέρα σε όλους σας, άλλη μια εκπομπή TV WAR ξεκινάει! Είμαι ο Πάκος Χερβανίδης - ΝΑΙ ρε φίλε, είμαι ο Πάκος Χερβανίδης! - και θα βρίσκομαι στους δέκτες σας για τις επόμενες 2 ώρες για να γεμίζω νόημα και ομορφιά τις κατά τ'άλλα βαρετές, βρώμικες metal ζωές σας. Εάν σε οποιοδήποτε σημείο θελήσετε να αγγίξετε τις τηλεοράσεις σας, είστε απόλυτα κατανοητοί και δικαιολογημένοι και σας δίνω το πράσινο φως. Τρόποι επικοινωνίας, e-mail sto metalftw@omgopakosgamaei.com, ή μήνυμα στο 63825 με τη λέξη "Χάος" στην αρχή και στη συνέχεια τις ηλίθιες, κακόμοιρες απορίες ή δηλώσεις σας. Στη σημερινή εκπομπή θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε ζωντανά μια συνέντευξη που θα διεξαχθεί εδώ, στο TV WAR του Metal Hammer και του MAD TV και του ίδιου του Thor. Τώρα, ποιός θα είναι ο συνομιλητής μου δε θα σας το αποκαλύψω, για να έχετε αγωνία και να ανεβούν και οι δείκτες τηλεθέασης. Πριν από αυτό όμως, ας μιλήσουμε λίγο για ένα πολύ αξιόλογο συγκρότημα, τους Mastodon. Οι Mastodon λοιπόν είναι 4 επιζώντες της παλαιολιθικής εποχής, που, θέλοντας να τιμήσουν την εποχή τους, έδωσαν την ονομασία του αγαπημένου τους δεινοσαύρου στο συγκρότημα και έχουν ακόμη γένια που ανήκουν στο 1.000.000 π.Χ. Μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων περιπλανιούνταν νομαδικά και συχνά έρχονταν αντιμέτωποι με άλλους λαούς. Φημολογείται μάλιστα πως μια φορά, όταν κατέβηκαν προς την Λατινική Αμερική, μπήκαν καταλάθος στη σπηλιά του Cavalera, ο οποίος μονομιάς φώναξε FUUUUUUUUCK και τους επιτέθηκε, και ίσα ίσα γλίτωσαν από την οργή του. Βεβαίως, με την πάροδο των χρώνων αναγκαστικά προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα και τελικά εγκαταστάθηκαν στην νότια Αμερική, από όπου δέχθηκαν πολλές redneck επιρροές, όπως κακόγουστα μουστάκια, υπερβολικά πολλά και ανούσια tattoos και φαβορίτες που ξεπερνούν τα 2 μέτρα. Τρέφονται κυρίως με βαριά, down-tuned riffs, οστά νεκρών ζώων και θηλαστικά που οι ίδιοι κυνηγούν σε διάφορα δάση και ζούγκλες ανά τον κόσμο. Τρέφουν κάποιο αρκετά αψυχολόγητο μίσος για τις φάλαινες, ειδικά τις άσπρες, και προτρέπουν όλους τους ανθρώπους παγκοσμίως να τις τρυπούν στο μάτι. Μερικοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως σε κάποια περίοδο οι δεινόσαυροι και οι φάλαινες είχαν εμπλακεί σε έναν πολυ αιματηρό και σκληρό πόλεμο, του οποίου νικητές ήταν οι φάλαινες, και πως αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι, οι καλύτεροι φίλοι των Mastodon. Εδώ λοιπόν και εκατομμύρια χρόνια, οι Mastodon προσπαθούν απελπισμένα να εκδικηθούν τις φάλαινες και έχουν πιστούς συμμάχους τους Ιάπωνες φαλαινοθήρες με κοινό σύνθημα το FUCK YOU, WHAAALE!! Λόγω αυτής της τάσης, είναι ορκισμένοι εχθροί των Gojira, οι οποίοι έχουν θέσει ως απότερο σκοπό της ζωής τους να προστατεύσουν τις φάλαινες - ιδίως τις ιπτάμενες. Για τους Gojira θα μιλήσουμε άλλη φορά, προς το παρόν μιλάμε για τους Mastodon.

Οι Mastodon λοιπόν, εγκατεστημένοι πλέον στην Νότια Αμερική, αποφάσισαν μια μέρα να παρατήσουν τις σοδιές με το καλαμπόκι τους και να ξεκινήσουν μια μπάντα, της οποίας η μουσική θα ήταν ένα progressive μείγμα που θα περιείχε τη σκληρότητα του ιζηματογενούς πετρώματος και προιστορικού παγετώνα και την αλητεία του Texas. Λίγα χρόνια αργότερα, έιχαν ήδη γίνει πασίγνωστοι, καθώς όχι μόνο το μείγμα αυτό που επεδίωκαν ήταν πολύ πετυχημένο, αλλά και και λόγω της συνήθειάς τους να βγαίνουν τραμπουκικά στη σκήνη με συγκροτήματα που έκαναν support και να παίζουν τραγούδια μαζί τους απρόσκλητοι, the dinosaur way. Πριν μερικά χρόνια, ο ηγέτης και πιο σκληρός Homo Sapiens του συγκροτήματος, ο Brent Hinds, έφαγε μπουνίδια από τον Shavo Odadjian των System of a Down και έναν άλλον τύπο που, χωρίς πλάκα τώρα, ακόμα δεν έχω καταλάβει ποιός είναι, και έχω αρχίσει να απορώ αν και ο ίδιος ξέρει. Τέλος πάντων, ο Brent Hinds πέρασε μερικές μέρες στο νοσοκομέιο και ύστερα επέστρεψε σπίτι του. Συντετριμμένος από αυτή του την ήττα, την οποία θεώρησε ντροπή και ατίμωση όλου του δεινοσαυρικού γένους, άρχισε να πνίγει την θλίψη του γράφοντας μουσική 24 ώρες το 24ωρο και πίνοντας Red Bull. Οι εγκεφαλικές αλλοιώσεις και η ψυχική διαταραχή απο τα μπουνίδια, καθώς και η αυπνία, είχαν ως αποτέλεσμα έναν αρκετά διαφορετικό ήχο στο τελευταίο τους album, και μόνο ένας θεός ξέρει πως σκατά χαρακτηρίζεται. Σε δεύτερη ανάλυση, όμως, δεν ξέρω πως χαρακτηρίζεται, οπότε ούτε ο θεός ξέρει. Φυσικά, άλλαξε αισθητά και το θέμα των στίχων. Η ιστορία του album είναι αυτή ενός παραπληγικόυ που για να κινηθεί πρέπει να βγει από το σώμα του και να πάει στο διάστημα. Εκέι χάνεται και τελικά μπαίνει σε μια μαύρη τρύπα και γνωρίζει κάτι Ρώσους και τον βάζουν στο σώμα του Rasputin, o οποίος τελικά πεθαίνει από τον τσάρο και μετά ο Rasputin προσπαθεί να βοηθήσει τον παραπληγικό να μπεί στο σώμα του, αλλά τελικά τους στέκεται εμπόδιο ο Σατανάς.... Μου φαίνεται πως το μυαλό του Brent Hinds απλά είχε γίνει σκατά. Εκτός αυτού, προφανώς δεν μπορούσε να κουνηθεί από το ξύλο, και άρχισε να σκέφτεται θεωρίες για το πως θα κινηθεί, και έτσι εμπνεύστηκε και έγραψε ό,τι μαλακία του κατέβηκε. Τέλοσπάντων, ιδού! Το πρώτο video clip της ημέρας, που δείχνει τους Mastodon στο κανονικό τους περιβάλλον.



Αυτό το yeti ή ό,τι είναι τελοσπάντων στο τέλος του video, με κάνει πάντοτε να θυμάμαι εκείνη την ημέρα που σκότωσα τους γονείς μου και τους έφαγα διότι δεν ήταν αρκετά hardcore ώστε να είναι γονείς μου. Ωραίες μέρες, ωραίες μέρες...
Επιστρέφουμε λοιπόν στο TV WAR και αφού μιλήσαμε για τους Mastodon, ήρθε η ώρα να σας αποκαλύψω με ποιόν πρόκειται να μιλήσω εδώ, live, απόψε, τώρα. Στο πλευρό μου λοιπόν βρίσκεται μια γνωστή φιγούρα του metal, ο καλύτερος νεαρός κιθαρίστας - όπως έχουν αναδείξει ορισμένες έρευνες - του κόσμου, κατευθείαν από την Φινλανδία, είναι οοοοο..... Alexi Laiho, frontman των Children of Bodom! Alexi, χαιρέτα το κοινό σου.
Alexi: Μισό, βάφω τα νύχια μου.
Πάκος: Α, οκ.
....
Πάκος: Παρακολουθείτε λοιπόν live το βάψιμο νυχιών του Laiho.
....
Πάκος: Άντε.
Alexi: Τι?
Πάκος: Άντε!
Alexi: Sorry γι'αυτό παιδιά, όταν είσαι μεγάλος, παγκοσμίου φήμης rawkstar δεν γίνεται να σε βλέπει ο κόσμος όπως όπως.
Πάκος: Είμαι σίγουρος πως το κοινό δεν έχει κανένα πρόβλημα Alexi, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι νόμιζα πως το make-up σου θα το κάνει κάποιος ειδικός.
Alexi: Όχι, όχι, το κάνω μόνος μου. Βλέπεις, η μητέρα μου ήθελε κοριτσάκι, οπότε από μικρό με έντυνε με κοριτσίστικα ρούχα και μου έπαιρνε Barbies, οπότε εξοικειώθηκα νωρίς με αυτές τις τέχνες. Αργότερα η μητέρα μου μου αγόρασε μία πλαστική κιθάρα Candy Girls, και τότε εισάχθηκα στον μαγικό κόσμο της μουσικής. Έπαιζα περίπου 20 ώρες την ημέρα, 3 ώρες τραβούσα μαλακία για να γίνει πιο γρήγορη η κίνηση των καρπών μου, και την υπολοιπή μία έβαφα τα νύχια μου. Όπως καταλαβαίνετε, υπήρχε ελάχιστος χρόνος για πνευματική / εγκεφαλική ανάπτυξη και γι'αυτό δεν είμαι και πολύ έξυπνος. Βασικά, το μεγαλύτερο μέρος του μυαλού μου ξέρει να επεξεργάζεται μόνο νότες και σολίδια. Δεν είχα ποτέ την δυνατότητα να σκεφτώ δικό μου ψευδώνυμο, οπότε απλώς έκλεψα το όνομα ενός τραγουδιού των W.A.S.P. Πλάκα είχε.
Πάκος: Ωπ, ωπ, μιάς και το ανέφερες, πάμε να το δούμε και επιστρέφουμε.



Alexi: ΧΑΧΑ, η κιθάρα μου έχει video clip.
Πάκος: Yes indeed. Alexi, θέλω να μας μιλήσεις λίγο για τις μουσικές επιρροές σου και τη στιχουργική των Children of Bodom.
Alexi: Εντάξει. Κοίταξε. Μια μέρα, εκεί που έπαιζα κιθάρα, άνοιξα την τηλεόραση. Είδα ένα live του Μalmsteen. Η ψυχή μου ταράχτηκε. Παραήταν μεγάλο για να το συλλάβει το μικροσκοπικό μυαλό μου. Βασικά, έπεσα κάτω και άρχισα να βγάζω αφρούς από το στόμα. Ήμουν επίσημα συντετριμμένος πνευματικά, ήμουν σίγουρος ότι είχα έρθει στη ζωή για να παίζω neo-classical metal. Φυσικά απέτυχα σε αυτό, καθώς τελικά η μουσική μας είναι ό,τι να'ναι, αλλά παραμένει γαμάτη.
Πάκος: Πάντως παρατηρείται εύκολα μια μεγάλη αλλαγή στη μουσική σας στα 3 τελευταία album. Πώς το εξηγείς αυτό;
Alexi: Λίγο μετά την ηχογράφηση του Follow the Reaper, είχα μια δεύτερη αποκάλυψη. Εκεί που έπαιζα κιθάρα, άνοιξα την τηλεόραση. Εκεί το είδα. Το καινούριο single του Eminem. Ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που πόνεσα. Το πουλί μου σκλήρυνε. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τότε κατάλαβα πως στη μουσική μου έπρεπε να βάλω στίχους που να θυμίζουν rap. Συνεπώς, στα 3 τελευταία album ούτε καν ξέρω τι εννοώ στους στίχους που γράφω, απλά γράφω ότι είμαστε γαμάτοι και ότι τους νικάμε όλους πάντα και προσθέτω πολλές βρισιές γιατί είναι COOL! Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε να ιδρύσω και ένα φανταστικό group του οποίου να είμαστε όλοι μέλη για να γαμάμε τους απ'έξω. Voila! Το Hate Crew ήταν πλέον έτοιμο. Τέλος, στο κομμάτι Living Dead Beat ραπάρω ως tribute για τον Eminem.
Πάκος: Ναι, ωραία όλα αυτά, αλλά εγώ σε ρώτησα για τη μουσική, όχι για τους στίχους.
Alexi: Α, ναι. Ε, όπως σου είπα, δεν είμαι και πολύ έξυπνος. Ε απλά στο Hate Crew Deathroll και το Are You Dead Yet? το μυαλό μου είχε γίνει κιμάς από τις αποκαλύψεις και το αλκοόλ, οπότε άρχισα να γράφω ακόμα πιο ό,τι να'ναι. Έπειτα, στο Blooddrunk, είχα μια τρίτη αποκάλυψη. Εκεί που έπαιζα κιθάρα, μπήκα στο Youtube. Στα Recommended Videos είδα ένα video clip των The Haunted. Όλη την ημέρα κάτι με βασάνιζε. Το βράδυ, είδα στον ύπνο μου τον Dolving αγκαλιά με τον Eminem και τον Malmsteen. Συνεπώς, αποφάσισα να προσπαθήσω να κάνω τα riffs μας λίγο πιο thrash. Απέτυχα.
Πάκος: Σε γενικές γραμμές, εσύ πως θα χαρακτήριζες τη μουσική σας;
Alexi: Θέλω να πιστεύω ότι παίζουμε Power-classical Rap. To power-classical είναι λέξη που έφτιαξα εγώ. Είναι power και neo-classical μαζί. Πιστεύω πρέπει να γίνει επίσημος όρος και να μπέι στο Oxford Dictionary με επεξήγηση: "Hate crew is a cool guy, eh plays power-classical rap and doesn't afraid of anything (sic)".

Πάκος: Πολύ ωραία. Πριν μερικές μέρες κάναμε ένα διαδικτυακό γκάλοπ για να δούμε ποιά είναι η αγαπημένη λέξη των Bodom fans. Τα αποτελέσματα ήταν τα εξής:

a) Fuck - 10%
b) Children - 12%
b) Bodom - 29%
d) Hate - 26%
e) Crew - 16%
f) Lake - 7%

H δική σου αγαπημένη λέξη ποιά είναι;
Alexi: Tο The.
Πάκος: Δεν είσαι και πολύ έξυπνος, ε;
Alexi: Μπα.
Πάκος: Λοιπόν Alexi, σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου.
Alexi: Κι εγώ σας ευχαριστώ για τον χρόνο μου.
Πάκος: Πάμε να ακούσουμε ένα κομμάτι από Children of Bodom, όχι όμως το Downfall γιατί δεν θέλουμε να είμαστε cliche, και επιστρέφουμε αμέσως με METAL MAIL!



Φτάσαμε λοιπόν για άλλη μια φορά στο σημείο που εγώ, ο Πάκος Χερβανίδης αυτοπροσώπως, η μετενσάρκωση του Λεωνίδα, του William Wallace και του Ατίλα σε ένα σώμα, ο παντοδύναμος, παντοκράτορας, πανέμορφος μεταλάς, θα απαντήσω στις παπαρδέλες σας.

<<Καλησπέρα Πάκο. Δεν ξέρω να χρησιμοποιώ το Google γιατί το IQ μου είναι τραγικά χαμηλό. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μου λίγη από τη σκοτεινή απόκρυφή σου γνώση και να μου πεις πότε οι Metallica έγραψαν το Master of Puppets;>>

Πανίβλακα φίλε μου, το ερώτημα σου σηκώνει πολύ κουβέντα, αλλά θα μείνω στα βασικά. Το album γράφτηκε το 1986, αλλά εγώ προτιμώ να λέω την περίοδο που οι Metallica ήταν ακόμα μεθυσμένοι και high. Όταν αυτή η περίοδος έληξε, τότε απλά σταμάτησαν να είναι καλοί. Και μετά σου λένε οτι τα ναρκωτικά και το αλκοόλ κάνουν κακό.

<<Πάκο, θέλω να σε ρωτήσω τί γνώμη έχεις για το κομμάτι Carrion από Parkway Drive. Βασίλης.>>

Το studio με ακούει? Θέλω αμέσως τώρα να εντοπίσετε την τοποθεσία του Βασίλη, να βρείτε όλα του τα στοιχεία και να μου πείτε στο επόμενο video clip την διεύθυνση του σπιτιού του. Βασίλη, σε μερικές ημέρες θα έχεις μάθει πολύ καλά τι πιστεύω για τους Parkway Drive. Να με περιμένεις.

<<Πάκο, χαιρετώ. Τι πιστεύεις για την 'μεταγραφή' του Fredrik Akesson από τους Arch Enemy στους Opeth;>>

Σε όποιο συγκρότημα και να πάει, κακάσχημος θα παραμείνει. Άσε που, επειδή σε κάθε live πάω backstage διότι είμαι ο Πάκος, όταν είχα πάει backstage στους Opeth, ο Fredrik έτρωγε ένα ζωντανό κουνάβι και γελούσε. Ήταν μια τρομαχτική εμπειρία. Τελοσπάντων, όσο κι αν ακούγεται υπερβολικό, πιστεύω ότι η απουσία του Lindgren είναι αισθητή. O Akesson παραείναι τεχνικός για τους Opeth. Σίγουρα η αλλαγή στο στυλ των Opeth οφείλεται κυρίως στον Akerfeldt, αφού αυτός είναι ο βασικός συνθέτης, αλλά δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι τα μέλη ενός συγκροτήματος παίζουν σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Πάρε τον Garm Rygg. Βάλ'τον μαζί με τους My Chemical Romance. Θα παίζουν avant-garde? Πιστεύω συμφωνούμε... Άλλωστε, αν διαφωνείτε, προφανώς δεν έχετε ιδέα τι λέτε, ποταπά metalheadόνια. Πάμε μια να ακούσουμε ένα κομμάτι και επιστρέφουμε σε λίγο με λίγο ακόμα metal mail και το κλείσιμο της εκπομπής.



Fuck yeah, At The Gates. Πάμε λοιπόν να διαβάσουμε λίγες ακόμη καθυστερημένες απορίες.
...Άκυρο, με ειδοποιούν απο το κανάλι ότι αυτό το επεισόδιο είναι ήδη πολύ μεγάλο και κουραστικό, οπότε σας αφήνω. Το ξέρω, το ξέρω, θέλετε να με δείτε παραπάνω, αλλά αυτά έχει η ζωή ενός χοντρού, μαλλιαρού, βρώμικου, άσχημου μεταλά. Μέχρι την επόμενη Τετάρτη, STAY METULE, STAY BROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTAL!!!!

TV War - Episode 1

Καλησπέρα, είμαι ο Πάκος Χερβανίδης και βλέπετε το TV WAR του Metal Hammer, του MAD TV, της Toyota και των Autobots. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας στο metalftw@omgopakosgamaei.com ή στέλνοντας μήνυμα στο 63825 και γράφοντας στην αρχή τη λέξη "Χάος". Αυτήν την εβδομάδα 5 τυχεροί θα κερδίσουν μια συλλεκτική φιγούρα του Gaahl σε προσωπικές στιγμές με τον Κωστέτσο και μια αποκλειστική φωτογραφία του δασύτριχού μου στήθους με background τους Καταράκτες του Νιαγάρα. Υπενθυμίζω ότι εχθές κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του Metal Hammer το οποίο περιέχει ένα 20σέλιδο αφιέρωμα στους Nightwish. Τα κυριότερα σημεία του αφιερώματος αφορούν αγγέλους, ελπίδες, άσχημες frontwomen, tips για το πώς να φοράτε bandana για να κρύβετε το μεγάλο σας μέτωπο, πώς να αντιγράφετε πιστά τον Johnny Depp, πώς να είστε εντελώς unoriginal ως προς τους στίχους και, φυσικά, το αγαπημένο όλων των Nightwish fans: τις ευχές! Ως γνωστόν οι Nightwish, ώντας κατ'εξοχήν μια Νυχτοευχή, εύχονται πολλά πράγματα, οπώς να είχαν έναν άγγελο, να έδυαν με τον ήλιο, να έπεφτε ανακουφιστική βροχή, να ονειρεύονταν ξανά, και άλλα πολλά, τα οποία μπορείτε να βρείτε σε μια λεπτομερής λίστα 2 σελίδων που περιέχει όλες τις ευχές που έχουν κάνει ποτέ. Το νέο Metal Hammer περιέχει ακόμη άρθρα για τους Kamelot - αφού για κάποιον ανεξήγητο λόγο σχεδόν σε κάθε τεύχος υπάρχει κάποιο άρθρο για αυτούς -, τους Deicide, τους Anthrax, τους Anal Cunt, τους Stormlord, τους Chemical Brothers, τους Jonas Brothers, τους Super Mario Brothers, και τον Tus. Πάμε να δούμε τώρα ένα video από Behemoth και επιστρέφουμε σύντομα με νέα για τους Cannibal Corpse.



Όσο κι αν είναι εμπνευσμένο, κλεμμένο, ή και ακόμη σχεδόν πανομοιότυπο με το Be All, End All των Anthrax, παραμένει αναμφισβήτητα... μαμηστερό τραγούδι. Όπως λοιπόν σας υποσχέθηκα πριν εγώ, ο Πάκος Χερβανίδης, ο εκπρόσωπος του metal κοινού, ο παντογνώστης όσον αφορά τη metal μουσική, ο πνευματικός και σωματικός ηγέτης όλων εσάς που με παρακολουθείτε εναγωνίως, προχωρούμε σε νέα για τους Cannibal Corpse και συγκεκριμένα για τον George Fisher, γνωστότερο ως Corpsegrinder που είναι το stage name του! Ο εν λόγω λοιπόν κύριος αναθεώρησε και αποφάσισε να κάνει reroll Alliance! Μερικά χρόνια μετά το πασίγνωστο πλέον video στο οποίο κάνει λόγο για το World of Warcraft και δηλώνει περήφανα την αφοσίωσή του στον στρατό της Horde, το μίσος του για τα Gnomes και τα emo, cock-sucking - όπως τα χαρακτηρίζει - Night Elves, o Corpsegrinder προβαίνει σε νέες δηλώσεις, τις οποίες έχω σε αυτό το χαρτί που κρατάω σε κάθε εκπομπή στα χέρια μου και πιθανώς έχει εν μέρει ενωθεί με την ψυχή μου. Λέει, λοιπόν, ο Corpsegrinder <<Καθόμουν μια μέρα στο tourbus και απολάμβανα τσόντες με βιασμούς πτωμάτων και ξεκοίλιασμα και χύσιμο στο πάγκρεας, ώσπου αποφάσισα να ανεβάσω λίγο τον Warlock μου. Πήγα λοιπόν να κάνω grind - corpsegrind, χοχο! - στο Borean Tundra και ξαφνικά βλέπω ένα Orc με όνομα Fackthehoard.>>. Σε αυτό το σημέιο δεν μου επιτρέπουν από το κανάλι να σας πω τι ακριβώς λέει λόγω υπερβολικής και τερατώδους βίας, η οποία θα προκαλούσε εγκεφαλική αιμοραγία στον μέσο άνθρωπο. Προχωράω λοιπόν μερικές γραμμές πιο κάτω. Χμμμ, το έχασα κι εγώ... *μουρμουριστά* ...Βαριοπούλα... Εντόσθια..... Σκατά.... Λαρύγγι.... Κολπικά υγρά.... Τεμάχιζα...εεεεμμμμ....κωλοτρυπίδα... Να το! Λέει λοιπόν πιο κάτω: <<Οπότε έκανα reroll έναν Human Warrior PROTECTION ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟ ΟΙ PROTECTION ΑΞΙΖΟΥΝ, και θα τον βρω και θα του γα....>> και σε αυτό το σημέιο και πάλι δεν έχω το δικαίωμα να διαβάσω παρακάτω. Πάμε να ακούσουμε λοιπόν ένα τραγούδι το οποίο πιθανώς να εκφράζει τι θα ήθελε να κάνει ο Corpsegrinder στον παίχτη με τον χαρακτήρα Fackthehoard.



Επιστρέφουμε, λοιπόν, στο TV WAR, υπενθυμίζω τους τρόπους επικοινωνίας, e-mail στο metalftw@omgopakosgamaei.com ή μήνυμα στο 63825 με την λέξη "Χάος" στην αρχή. Πάμε λοιπόν στην ουσία της εκπομπής, το metal mail, μέσω του οποίου εσείς, οι ταπεινοί, αμαθείς, ανίδεοι, άσχετοι μεταλάδες μιλάτε με εμένα, το δεξί χέρι του Darth Vader, για να αποκτήσετε κομμάτι της απέραντης σοφίας μου.

<<Πάκο, άκουσα πως το καλοκαίρι θα κάνουν συναυλία στην Ελλάδα οι Zonaria φορώντας ζωνάρια. Μιχάλης>>

Μιχάλη, μαθητή μου, ακόμη κάτι τέτοιο δεν είναι σίγουρο, έχει όμως όντως ακουστεί αυτό που λες και μάλιστα φημολογείται ότι θα έρθουν μαζί με τους Megadeth, αν φυσικά ο κύριος Dave Mustaine αποφασίσει ότι τα ζωνάρια δεν είναι υβριστικά προς τον θεό και δεν αντιτίθενται στο λόγο του χριστού.

<<Πάκο, έχω φρικάρει! Δε μπορώ να πιστέψω ότι οι καραγκιόζηδες οι Dimmu Borgir έδιωξαν τον Vortex και τον Mustis! Να δω τι θα κάνουν τώρα! Πάνος>>

Πάνο, πιστεύω όλοι όσοι ακούνε Dimmu Burger -- Borgir εννόω, συμμερίζονται τον πόνο σου, εκτός από εμένα, γιατί εγώ είμαι ο Πάκος και δεν νιώθω ποτέ πόνο. Που λες λοιπόν ο Shagrath κατηγόρησε τον Vortex και τον Mustis ότι δεν προσέφεραν τίποτα στο συγκρότημα, ενώ η αλήθεια είναι πως αυτοί οι δύο έκαναν τις περισσότερες συνθέσεις. Ο Mustis συγκεκριμένα σε μια συνέντευξη χλεύασε τον Shagrath και είπε πως είναι αστείο που κατηγορεί αυτόν και τον Vortex για απραξία, αφού οι δύο αυτοί έχουν ήδη συνθέσει τα περισσότερα κομμάτια του επόμενου δίσκου των Borgir. Τραγικό. Όσο για την απορία σου, ας πούμε απλώς ότι ο Shagrath θα έχει πλέον να ανησυχεί για περισσότερα πράγματα πέρα από το style του goatee του και τα superawesome tattoos του. Ίσως να με πιάσει η φιλανθρωπία μου και να προσφερθώ να συμπληρώσω εγώ το κενό που άφησαν οι προηγούμενοι δύο, ή και να γίνω εγώ μόνος μου οι Dimmu Borgir, καθώς είναι γνωστό ότι στη κιθάρα ισούμαι με 2 Loomis, στο μπάσο με 2 DiGiorgioυς, στα τύμπανα με Hellhammer και Lombardo, στα πλήκτρα με Beethoven και Warman και στα φωνητικά... λίγο Glen Benton, λίγο Halford, λίγο Anselmo, λίγο απ'όλα.

<<Καλησπέρα Πάκο, σε παρακολουθώ εδώ και χρόνια και πρέπει να πω ότι η εκπομπή σου είναι τουλάχιστον τέλεια. Βάλε λίγο Nevermore να γουστάρουμε!>>

Φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ, προσπαθώ πάντοτε όσο καλύτερα μπορώ να σας απελευθερώσω από τα δεσμά της άγνοιας. Επίσης, από το στόμα σου και στου θεού - εμού - το αυτί η παράκληση σου! Πάμε να ακούσουμε το I, Voyager από Nevermore και επιστρέφουμε αμέσως για το κλείσιμο της εκπομπής.



Αυτά λοιπόν για απόψε, άλλη μία εκπομπή TV WAR σε συνεργασία με την Legion of Doom και την Mordor φτάνει στο τέλος της! Σας εύχομαι καλό ξημέρωμα και υπέροχα όνειρα με εμένα με βελούδινα εσώρουχα. Σας αφήνω με ένα bonus video. Μέχρι την επόμενη Τετάρτη, STAY METULE, STAY BROOOOOTAL!!!!